اونجا که عارف میخونه:
"حتی بدیات، بخشیدنی بود"

نظر خودشه!
وگرنه از نظر من، حتی خوبیاتم
پشتش یه نقشه ای بوده...

اشتباهی که تکراری بشه، عذرخواهی رو بی‌ارزش میکنه.
عذرخواهی‌ای که تکراری بشه، بخشیدن رو بی‌ارزش میکنه.
بخشیدنی هم که تکراری بشه، رابطه رو بی‌ارزش میکنه.
یه سری چیزا ارزششون به عادی نشدنشونه؛ مراقبشون باشیم!

‏اشتباهی که تکرار بشه،
عذرخواهی رو بی ارزش میکنه.
عذرخواهی که تکراری بشه،
بخشیدن رو بی ارزش میکنه،
بخشیدنی هم که تکراری بشه،
رابطه رو بی ارزش میکنه.
یه سری چیزا ارزششون به عادی نشدنشونه؛
مراقبشون باشیم!