برایِ من تو
خونه‌ای، پناهی، امنی،
دلگرمی‌ای، لبخندی، اُمیدی،
حس خوبی .

پرسید: وقتی غمگینی چطور می‌خندی؟
گفتم: به کسانی که دوستشان دارم فکر می‌کنم، به لبخندشان، به نگاه‌شان، به صدای‌شان....

دلم یک باغ پُر نارنج...
دلم آرامش تُرد وُ لطیفِ صبحِ شالیزار...
دلم صبحی
سلامی
بوسه‌ای
عشقی
نسیمی
عطرِ لبخندی
نوایِ دلکش تار و کمانچه
از مسیری دورتر حتی؛
دلم شعری سراسر دوستت دارم،
دلم دشتی پُر از آویشن و گل پونه
می خواهد...!

و در آخر شما مال کسی میشید که خوب بلده شما رو بخندونه بهتون وایب پدرِ حامی میده
به شما اعتماد به نفس کافی میده
و کاری میکنه که خودتونو دوست داشته باشید

🩷.

آدم‌ها می‌رن اما اثری که روی ما گذاشتن همیشه باقی می‌مونه. این اثر می‌تونه به جا گذاشتن یه عادت خوب برای ما باشه، یه تغییر توی دیدگاه و سبک زندگی، یه تکیه‌کلام، یه تلنگر برای بهتر شدن. آدم‌ها موندگار نیستن اما غم‌/لبخند موقع یادآوری خاطراتشون چرا.

رفیق بود
با او می توانستم بعد از گریه های بلند
از چیزهای کوچک بخندم 🤍

- الهه نوروزی

♡

درد یه چیز عجیبه. بهت فشار میاره، می‌پیچه تو دلت، ولی نشون نمی‌دی. لبخند می‌زنی، وانمود می‌کنی همه‌چی خوبه. ولی وقتی شب می‌شه، وقتی تنها می‌شی، تازه می‌فهمی چقدر شکستی. چقدر نمی‌خوای به فردا برسی.

ℬ𝓊𝓉 𝓈𝓂𝒾𝓁𝒾𝓃ℊ 𝒾𝓈 𝓃ℴ𝓉 𝒶 𝓈𝒾ℊ𝓃 ℴ𝒻 𝒷ℯ𝒾𝓃ℊ 𝒽𝒶𝓅𝓅𝓎.

اما لبخند زدن نشونه‌ی خوشحال بودن نیست:)

𝐅𝐚𝐤𝐞 𝐬𝐦𝐢𝐥𝐞𝐬?
𝐈'𝐦 𝐩𝐫𝐨𝐟𝐞𝐬𝐬𝐢𝐨𝐧𝐚𝐥 𝐚𝐭 𝐭𝐡𝐚𝐭

لبخندای مصنوعی؟
من توی اون جور کارا خبره‌ام :)

♡

آدمی که دلش غمگینه ، شاید بارها بخنده اما محاله چشماش دیگه برق بزنه :(