Adulthood is such that nothing, literally nothing is a disaster. You have probably seen the worst and you know that there is a way. This is not the next way.

بزرگسالی اینجوریه که هیچ چیز، لیترلی هیچ‌چیز فاجعه نیست. هم احتمالا بدترشو دیدی هم میدونی که بلاخره یه راهی هست. این راه نشد بعدی.

کیارستمی در مصاحبه‌ای میگه :
«هیچ چیز بدی نیست که تو داشته باشی و دیگران بدترش رو نداشته باشن.
هیچ چیزی.
مطمئن باش».
احساسات مشابهی رو همه‌ی ما تجربه می‌کنیم.

یه تعریف از افسردگی شنیدم، جالب بود:
«یه احساسیه که انگار یادت نمیاد حس بهتر داشتن چجوری بوده، و بعد کارهایی رو انجام میدی که فکر می‌کنی حالت رو بهتر می‌کنه، اما نمی‌کنه، حتی بدترش می‌کنه.
و کارهایی که می‌ترسی انجامشون بدی، احتمالا کارهایی هستن که حالت رو بهتر می‌کنن، اما باز هم نمی‌تونی انجام بدی، و دلیلی هم براش نداری.»

یکی از غم‌انگیزترین و شخمی‌ترین حس‌های دنیا اینه که بفهمی تو با بقیه خیلی ساده و صادقانه رفتار کردی ولی اونا با سیاست و حیله‌گری!
عجله نکنید بدتر هم میشه!
بدترش اونجاست که بعد از فهمیدن،
بازم بلد نیستی با سیاست و حیله‌گری رفتار کنی!

درد داره قلبم...
درد اینکه نشد از نزدیک ببینمت
بغلت کنم
ببوسمت
موهاتو ناز کنم...
واسه یه ثانیه هم که شده اینکه مال منی رو تجربه کنم...
نشد...
حسرت شدی...
بدترش اینکه جوری ولم کردی و رفتی که انگار اصلا وجود نداشتم هیچوقت... :)
کاش واقعا هیچوقت نبودم، و نبودی...


. .

منو ببخش من بهت خیانت ڪردم
–اشڪال نداره من بدترشو ڪردم
چے؟!
–من بهت اعتماد ڪردم...




.. ..

‏تجربه بهم ثابت کرده اونایی که خانواده‌ محدودشون می‌کنن اکثراً همون کارایی که ما می‌کنیم و حتی بدترشو می‌کنن، فقط تو تایما و جاهای عجیب و با آدمای اشتباه!

منو ببخش من بهت خیانت ڪردم
–اشڪال نداره من بدترشو ڪردم
چے؟!
–من بهت اعتماد ڪردم...




.. ..

‏ولی از همه بدترش اینه
‏تو به اون نگاه میکنی اون به یکی دیگه..

‏شبا خوشال میخوابیم که اخ جون نمیشه تو خواب فکر کرد،بدترش پیش میاد، خواب میبینیم