هرکی فکر میکنه درد خودش بدترینه ولی تهش هممون یه زخم عمیق رو دلمونه که باهیچی خوب نمیشه.

‏یه مصاحبه میدیدم با دیوید کسلر که نویسنده‌ایه که از غم بعد از دست دادن و عزاداری مینویسه و این حرفش خیلی به دلم نشست. گفت خیلیها از من میپرسن کدوم غم از دست دادن بدترینه؟
ایا مرگه؟
طلاقه؟
ایا پس خوردن و ریجکت شدن دائمیه؟
کدوم بدترینه؟ ‏
و من همیشه جواب میدم:
غم تو.
غمی که تو داری تجربه میکنی از همه‌ش بدتره.
مال بقیه رو فراموش کن اون حسی که تو‌ داری از همه بدتره.»
و چون غم هر کدوم ما از نوع بدترینه، امیدوارم یا تحملش رو داشته باشیم یا به قول یلدا سیدی،
کاش عزیزم
اگر به غم
مبتلا شدی
پناهی هم داشته باشی...