وَقتی هَمه جا پُر اَست اَز دل سیری

عاشق بشَوی غَریب تَر می میری.!

یادَت نَرَوَد!به مَردُمِ این دُنیا

دَریا بدَهی، کَویر پَس می گیری

(شهریار)