جوری که تلاش می‌کنی، تحسین برانگیزه. جوری که برای همه‌چیز، از همه‌چیز می‌گذری. انگار نمی‌دونی ته‌تهش اتفاقی برای دست‌های خالیت نمی‌افته و دویدن‌هات، فقط دویدنه.