•
‏فروغ فرخزاد جایی‌ می‌نویسه:
«من زندگی می‌کنم برای این که زودتر این بار را به مقصد برسانم نه برای این که زندگی را دوست دارم...»
منم همین‌طور خانم فرخزاد
منم همین‌ طور :)🤍

「♡」

آمدم سر بزنم شعر بخوانم بروم
آنقدر دلزده هستم که نمانم بروم

به همین کوچه و این خانه و دیوار اتاق
و به آیینه سلامی برسانم بروم

آخرین بار به لب هات کمی زل بزنم
به دلم طعم لبت را بچشانم بروم

یک کمی خاطره جامانده که بردارم و بعد
تن رنجور خودم را بکشانم بروم

بغض هم واسطه شد خواست دلت را ببرد
تو خریدار نشو، زود برانم بروم

باز باران زده در گوشهٔ چشمم، باید
اشک... در دفتر شعرم بچکانم بروم

در زندگیِ بعدی ام گُل خواهم شد ؛ تا خودم را به روان‌های خسته برسانم
عشق خواهم شد ؛ تا خودم را به قلب‌های شکسته برسانم ،
فریاد خواهم شد ؛ تا خودم را به دهان‌های بسته برسانم ،
و انصاف خواهم شد ؛ تا خودم را به آدم‌های پشتِ میز نشسته برسانم
در زندگیِ بعدی‌ام برای بهبود حالِ جهان ، دست به دعا نه !
دست به کار خواهم شد!

در زندگی بعدی ام «گُل» خواهم شد؛ تا خودم را به روان های خسته برسانم،
«عشق» خواهم شد؛ تا خودم را به قلب‌های شکسته برسانم،
«فریاد» خواهم شد؛ تا خودم را به دهان های بسته برسانم،
و "انصاف" خواهم شد؛ تا خودم را به آدم های پشتِ میز نشسته برسانم...
در زندگی بعدی‌ام برای بهبود حالِ جهان، دست به دعا نه!
دست به کار خواهم شد...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

‏فروغ فرخزاد جایی‌ می‌نویسه:
من زندگی می‌کنم، برای این که زودتر این بار را به مقصد برسانم. نه برای این که زندگی را دوست دارم...

ᴍʏ ᴅᴀʏs ᴀʀᴇ ᴡᴏʀᴛʜ ɪᴛ ɪғ ɪ ᴄᴀɴ ᴇɴᴅ ᴛʜᴇᴍ ᴡɪᴛʜ ʏᴏᴜ ʙʏ ᴍʏ sɪᴅᴇ.

روزهای من تنها اگر بتوانم آن ها را کنار تو به پایان برسانم ارزشمندند.

. ⃟.

خدایا...
بیاموز به من.....
که لحظه ها در گذرند....
بیاموز به من که هیچ حالتی پایدار نیست.....
که می گذرد....اگر در سختی ام...
اگر دلتنگم....
و در تمام این لحظه ها تو در کنار منی....
به من آگاهی بده تا پذیرا باشم هر لحظه ایی را که می گذرد....
و نشانم بده راه را....
تا سهم خود را به انجام برسانم....
از نیروی بی پایانت بی نصیبم مگذار ....
تا بپیمایم راههای دشوار زندگی را که با حضور تو ممکن میشود.....
نگرانی هایم را بدست تو می سپارم.....
و قدم میگذارم در راهی که تو میخوانی ام.....
و هرچه در این مسیر برایم مهیا کرده ای را با آغوش باز می پذیرم....
هر لحظه با یاد تو خواهد گذشت...
چه سخت و چه آسان...
چه تلخ و چه شیرین...
که با حضور تو همه لحظه هایم به عشق مبدل میشوند....

خدایا...
بیاموز به من.....
که لحظه ها در گذرند....
بیاموز به من که هیچ حالتی پایدار نیست.....
که می گذرد....اگر در سختی ام...
اگر دلتنگم....
و در تمام این لحظه ها تو در کنار منی....
به من آگاهی بده تا پذیرا باشم هر لحظه ایی را که می گذرد....
و نشانم بده راه را....
تا سهم خود را به انجام برسانم....
از نیروی بی پایانت بی نصیبم مگذار ....
تا بپیمایم راههای دشوار زندگی را که با حضور تو ممکن میشود.....
نگرانی هایم را بدست تو می سپارم.....
و قدم میگذارم در راهی که تو میخوانی ام.....
و هرچه در این مسیر برایم مهیا کرده ای را با آغوش باز می پذیرم....
هر لحظه با یاد تو خواهد گذشت...
چه سخت و چه آسان...
چه تلخ و چه شیرین...
که با حضور تو همه لحظه هایم به عشق مبدل میشوند....

آدم ، وقتی که قصه ی تو را شنید
آدم شد...!
باید خودم را به روضه ی حسین برسانم...
دلم میخواهد آدم بشوم...!

فرزند عزیزم :
آن زمان که مرا پیر و ازکار افتاده یافتی،
اگر هنگام غذا خوردن لباس… هایم را

کثیف کردم و یا نتوانستم لباسهایم را

بپوشم
اگر صحبت هایم تکراری و خسته کننده
است صبور باش و درکم کن
یادت بیاور وقتی کوچک بودی مجبور
میشدم روزی چند بار لباسهایت عوض
کنم برای سرگرمی یا خواباندنت مجبور
میشدم بارها و بارها داستانی را برایت
تعریف کنم…
وقتی نمیخواهم به حمام بروم مرا سرزنش و شرمنده نکن
وقتی بی خبر از پیشرفتها و دنیای امروز سوالاتی میکنم،با تمسخر به من ننگر
وقتی برای ادای کلمات یا مطلبی حافظه م یاری نمیکند،فرصت بده و عصبانی نشو
وقتی پاهایم توان راه رفتن ندارند،دستانت را به من بده…همانگونه که تو اولین
قدمهایت را کنار من برمیداشتی….
زمانی که میگویم دیگر نمیخواهم زنده بمانم و میخواهم بمیرم،عصبانی نشو..
روزی خود میفهمی
از اینکه در کنارت و مزاحم تو هستم،خسته و عصبانی نشو
یاریم کن همانگونه که من یاریت کردم

کمک کن تا با نیرو و شکیبایی تو این راه را به پایان برسانم
فرزند دلبندم، دوستت دارم