حضرت مولانا توی یکی از داستان های مثنوی میگه که:
اگر دانه ای رو کاشتی به هیچکس راجع بهش نگو چون حتی اگه یه کلاغ جای اونو یاد بگیره ثمره‌ی کارتو از دست میدی چه برسه اینکه آدما ازش با خبر بشن
هر ایده، هدف، تفکر، برنامه ای تو ذهنتون هست تا زمان به ثمر نشستنش به کسی چیزی نگید...


. .

آدم باید یکیو داشته باشه که خودشو بخاطرش جمع و جور کنه، پولاشو جمع کنه، پس انداز کنه، هدیه بخره، یه کارایی رو انجام نده یه اخلاقایی رو ترک کنه، به خودش برسه، به خودش بیاد، انگیزه برای پیشرفت پیدا کنه، خودشو دوست داشته باشه و به زندگی جدی تر‌ نگاه کنه

روابط آدم با دیگران باید مثل پیاز باشه
لایه لایه
یه سری شاخص در نظر میگیری و آدمایی که اونها رو بدست آوردن به لایه جدید وارد میکنی.

نه مثل ژله که با اولین قاشق به همه چیز برسه.
نه مثل خربزه که بعداز اولین لایه برسه.
نه مثل نارگیل که با زور چکش هم نرسه.
پیاز عزیزان پیاز!

ما رو به کسی بفروشید که اگه به مشکل خوردید ، قبل از ما برسه
غیر این باشه باختید ...


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

No tree comes back from its roots
even if his head reaches the roof of my sky;
Don't lose your original!!!

هیچ درختی از ریشه اش بر نمیگرده
حتی اگه سرش به سقف آسمونم برسه ؛
اصل خودتونو گم نکنید!!!

از اولین سالی که جدا شده بودیم گذشت و منتظر موندم تا روز تولدم برسه و برگردی، روز تولدم رسید و برنگشتی اونجا بود که فهمیدم دیگه قرار نیست هیچ موقع برگردی.

وقتی درد به استخونت برسه، حتی گریه ات هم دیگه نمیاد، چون به درجه ای از بیحسی رسیدی.

می‌گفت همیشه قرار نیست یه مشکل صرفن با یه روش حل بشه. راه‌های زیادی هست که می‌تونه یه مسئله رو حل کنه و نباید روی یک راه تعصب خاصی داشت. می‌گفت سه به علاوه‌ی شش، می‌شه نُه. چهار به‌علاوه‌ی پنج هم می‌شه نُه. گرفتی؟ آدم باید به اون عدد نهایه برسه. اونه که مهمه. حالا با این روش نشد، با یه روش دیگه. باید به وجود مسیرهای مختلف باور داشت و به‌ش احترام گذاشت.

آرزو میکنم وقتی رنج ها بهت حمله میکنن
زورِ غنج هات بهشون برسه.

چه بخوای چه نخوای، دنیا، زندگی آدم‌ها، علم، طبیعت، حتی خانواده‌ت، بدون تو هم پیش می‌رن و بود و نبودت در این دنیا تفاوتی نمی‌کنه. شاید اولش یکم عجیب به نظر برسه، ولی بعد از یه مدت خیلی کوتاه دیگه عجیب هم نیست و همه یادشون می‌ره زمانی "تو"یی هم بوده.