همیشه رفتن رو قسمتایی
از برف که تازه رو زمین نشسته
و هنوز رد پایی روش نیست جالبه
خودتو رو برفا بندازی
یکم از برف تازه نشسته رو مزه کنی
یا نذاری کسی بیاد اون قسمت و خودتو دراز کنی
یه احساس مالکیت بهت میده
یه احساس خوب که دوست داری فقط مال خودت باشه
چون روش حساسی و میدونی اولین نفری هستی که اونجا رو برای
خودش در نظر گرفته و
اولین نفر اونجا قدم گذاشته
عشق اول همینه
نه ردپایی از کسی هست،
نه لمس برفهای اونجا
نه کسی از برفش چشیده،
نه کسی مالک اون منطقه بوده
عشق اول به اندازه همون برف،
پاک و سفید که نباید
ردپایی روش بیفته....
.
محسن صفری

همیشه رفتن رو قسمتایی از برف که تازه رو زمین نشسته و هنوز رد پایی روش نیست جالبه
خودتو رو برفا بندازی
یکم از برف تازه نشسته رو مزه کنی
یا نذاری کسی بیاد اون قسمت و خودتو دراز کنی
یه احساس مالکیت بهت میده
یه احساس خوب که دوست داری فقط مال خودت باشه
چون روش حساسی و میدونی اولین نفری هستی که اونجا رو برای خودش در نظر گرفته و
اولین نفر اونجا قدم گذاشته
عشق اول همینه
نه ردپایی از کسی هست،نه لمس برفهای اونجا
نه کسی از برفش چشیده،نه کسی مالک اون منطقه بوده
عشق اول به اندازه همون برف،
پاک و سفید که نباید ردپایی روش بیفته
#محسن_صفری

لذت داشتن یک دوست خوب
مثل خوردن یک فنجان قهوه گرم توی برفه
درسته که آدمو گرم نمیکنه
ولی دلگرم میکنه...

وقتی همه جا برفه و یخه، سر خوردن یه بهونه است تا دستهایی را که “دوستش داری” محکمتر بگیری…

قزوین بارونه
تبریز برفه
کیش گرمه
اصفهان هوا صافه
اهواز خاکه
...
این نشون میده کشور ما پنج فصله! :)))

باید طور دیگری می شد ..
من داستان را جور دیگری نوشته بودم ..
مثلا تو بیایی
در آن سوی کافه بنشینی
و قهوه چی فنجان دلتنگت را
با همان همیشگی پر کند
مثلا من دزدکی نگاهت کنم
و بخندی
و بخندم
با صدای بلند بخندم
بگذار باران هم بیاید
اصلا چتر نداشته باشیم
تجریش دور سرمان بچرخد
یا می شد بی خیال این دیوانه بازیها
روی کاناپه دراز بکشیم
برایت چای بیاورم
به تلویزیون فحش بدهیم
در آغوش بکشی ام
و من دستهای کبودم را نشانت بدهم
که سُر خورده ام روی برفها
و تو به سر به هوایی ام بخندی
بخندم
با صدای بلند بخندم ..

باید طور دیگری می شد ..

لذت داشتن دوست خوب توی به دنیای بد مثل خورن یه فنجون قهوه ی گرم زیر برفه!!!!!