آرام بخش ‌ها
حافظه ام را پاک کرده اند
اما دلم میگوید..!!
من زمانی
کسی را بسیار دوست داشتم..

#محمد_برقعی

.کپشن خاص.

آرامبخش ها ،
حافظه ام راپاک کرده اند..
اما ،
دلم می گوید ؛
من کسی را..
بسیاردوست می داشتم..!

#محمد_برقعی

- تا به کی یک سره یک ریز ، نباشی شب و روز
ماه مخفی شدنش ،
نیز تعادل دارد .

#حمیدرضا_برقعی

هر روز برای مترسک مزرعه

از زندگی می گفتم ...

گندم می گفت :

شب ها که تو خوابی ،

مترسک تا صبح گریه می کند ...!

#محمد_برقعی

.
مانـده‌امـ بـی تـو چـرا
باغچه‌امـ گـل دارد ..

#حمیدرضا_برقعی

.

✨
در انزوای خودمـ
با تو عالمی دارمـ♥️

#سیدحمیدرضا_برقعی

♡

آرامبخش ها
حافظه ام را پاک کرده اند !
اما دلم می گوید
من کسی را
بسیار دوست می داشتم ..!

#محمد_برقعی

بخت آیینه ندارم که در او می‌نگری

خاک بازار نیرزم که بر او می‌گذری


من چنان عاشق رویت که ز خود بی‌خبرم

تو چنان فتنه خویشی که ز ما بی‌خبری


به چه ماننده کنم در همه آفاق تو را

کان چه در وهم من آید تو از آن خوبتری


برقع از پیش چنین روی نشاید برداشت

که به هر گوشه چشمی دل خلقی ببری


دیده‌ای را که به دیدار تو دل می‌نرود

هیچ علت نتوان گفت بجز بی بصری


گفتم از دست غمت سر به جهان دربنهم

نتوانم که به هر جا بروم در نظری


به فلک می‌رود آه سحر از سینه ما

تو همی برنکنی دیده ز خواب سحری


خفتگان را خبر از محنت بیداران نیست

تا غمت پیش نیاید غم مردم نخوری


هر چه در وصف تو گویند به نیکویی هست

عیبت آنست که هر روز به طبعی دگری


گر تو از پرده برون آیی و رخ بنمایی

پرده بر کار همه پرده نشینان بدری


عذر سعدی ننهد هر که تو را نشناسد

حال دیوانه نداند که ندیدست پری

کنون نهاده علی ، سر به روی شانه ی در ؛
به روی گونه ی او خاطرات می لرزد ...

{ سیدحمیدرضا برقعی }

شعر خوانی حمیدرضا برقعی در مدح حضرت محمد (ص) در پی اهانت مجله ی فرانسوی به ساحت مقدس پیامبر اکرم...متن شعر به شرح زیر است...
I Love Muhammad
شعر اگر از تو نگوید همه عصیان باشد

زنده در گور غزل‎های فراوان باشد


نظم افلاک سراسیمه به هم خواهد ریخت

نکند زلف تو یک وقت پریشان باشد


سایۀ ابر، پی توست، دلش را مشکن

مگذار این‎همه خورشید هراسان باشد


مگر اعجاز جز این است که باران بهشت

زادگاهش برهوت عربستان باشد؟


چه نیازی ست به اعجاز، نگاهت کافی‎ست

تا مسلمان شود انسان اگر انسان باشد


فکر کن فلسفۀ خلقت عالم تنها

راز خندیدن یک کودک چوپان باشد



*


چه کسی جز تو چهل مرتبه تنها مانده

از تحیر دهن غار حرا وا مانده


عشق تا مرز جنون رفت در این شعر محمد

نامت از وزن برون رفت در این شعر محمد


شأن نام تو در این شعر و در این دفتر نیست

ظرف و مظروف هم اندازۀ یکدیگر نیست


از قضا رد شدی و راه قدر را بستی

رفتی آن‎سوتر از اندیشه و در را بستی


رفتی آنجا که به آن دست فلک هم نرسید

و به گرد قدمت بال ملک هم نرسید


عرش از شوق تو جان‎داده، کمی آهسته

جبرئیل از نفس افتاده، کمی آهسته


پشت افلاک به تعظیم شکوهت خم شد

چشم تو فاتح اقلیم نمی‎دانم شد


آنچه نادیده کسی دیدی و برگشتی باز

سیب از باغ خدا چیدی و برگشتی باز


شاعر، این سیب حکایات فراوان دارد

چتر بردار که این رایحه باران دارد