گاهی باید کَند و رفت...
از آدم‌هایی که دوستشان داشتی؛
از مکان‌هایی که آنجا زندگی کردی؛
از هرآنچه دلبستگی داشتی؛
گاهی باید کَند و رفت...
و آنچه ماندنیست را جا گذاشت؛
مثل یاد، مثل خاطره، مثل لبخند؛
رفتنت
ماندنی و با ارزش می‌ شود؛
وقتی که باید بروی، بروی؛
و ماندنت پوچ و بی‌‌فایده است؛
وقتی که نباید بمانی، اما بمانی...!

✿ کپشن خاص ✿
هزار بار هم که بگویی آدم نباید شادی اش را منوط به بودنِ آدم ها کند ،
هزار بار هم که بگویی وابسته بودن خوب نیست ، که آدم ، خوب است روی پای منطق خودش بایستد ؛
آخرش یک روز، لابلای کلافگی هایت به این نتیجه می رسی که یک نفر باید باشد!
یکی که به شوق حضورش، محکم تر قدم برداری و عمیق تر زندگی کنی ،
یکی که دلیل لبخندهای هر روز و هر شب تو باشد ...
هزار بار هم که منطقی باشی و تا بالاترین پله های موفقیت هم که بروی؛
یک نفر باید باشد ،
یک نفر که انگیزه ی خوشبختی ات باشد ...

#نرگس_صرافیان_طوفان