شاید یه بخشی از بزرگسالی همین باشه که خیلی چیزهارو میفهمی ولی دیگه اهمیت نمیدی!

عزیزم تو سزوار خنده های از ته دلی
تو سزاوار دوست داشتن و دوست داشته شدنی
تو سزوار دسته گل های گنده
سزوار محبت های کوچیک و بزرگ
بوسه های ریز ، آغوش های امن و طولانی و شنیده شدن و توجه ای
خودت رو حروم آدمایی که قلقتو بلد نیستن نکن ..️

♡

آدمای خوب وجود دارن، شاید کمیاب باشن اما وجود دارن و وقتی مسیرشون با تو تلاقی میکنه اونقدر بالغ باش که باهاشون بازی نکنی. بزرگ شدن یه تصمیمه نه فقط یه عدد.

تو اکنون خاص‌ترین و بزرگترین شوقِ من
برای جنگیدن علیه این زندگیِ نامساعد
این زندگی ناراضی کننده و نامراد هستی .️

- ادگار آلن پو

♡

اون بخش از من که داره از آدما فاصله می‌گیره و حوصله‌ی هیچکس و نداره، دیگه داره خیلی بزرگ می‌شه.

میدونید بزرگترین اشتباه ما آدما چیه؟

دل کندن از چیزی که دوسش داری،
بزرگت می‌کنه.

آدم‌ها و دغدغه‌هاشون با هم بزرگ می‌شن. تو تا دیروز برای نداشتن اون اسباب‌بازی گریه می‌کردی، امروز برای نبودن اون آدم، اون کار، اون دلخواه گریه می‌کنی. چیزی تغییر نکرده، فقط اون ماهیت‌ بزرگ‌تر شده.

راجع به بحث های خودمو پارتنرم به مشاورم گفتم، حقیقتا یه چیزی گفت که خیلی باحال بود:

"خیلی از ما، گفت‌وگوی سخت رو با دعوا اشتباه می‌گیریم.
چون محیطی که توش بزرگ شدیم، بهمون یاد نداده بدون تحقیر، قهر یا خشونت اختلاف نظر رو حل کنیم.
ما سکوت می‌کنیم، چون فکر می‌کنیم فقط دو راه داریم: یا قهر، یا دعوا."

|Nasibe|

استاد گلشیری تو یکی از کتاب‌هاش نقل به مضمون نوشته بود: «بابا من اصلا زن گرفتم که وقتی شب میرسم خونه براش خاطرات زندگیم رو بگم.»
و من باهاش موافقم. اشتیاق به قصه‌ی دیگری٬ مقدمه خلق قصه‌های تازه است.
یکی از بزرگ‌ترین حسن‌های ادبیات همین که تمرین می‌کنیم شنونده قصه باشیم.