او بی عيب نيست، شما هم همينطور و
هر دوی شما هيچگاه کامل نخواهيد بود اما اگر او مي تواند
حداقل يک بار شما را بخنداند، باعث شود دو بار به او فکر کنيد،
و اگر پذيرفت که يک انسان است و اشتباه مي کند، با او بمانيد و
از جان برايش مايه بگذاريد. او در وصف شما شعر نخواهد سرود، هر لحظه
به شما فکر نخواهد کرد، اما بخشی از وجودش را به شما خواهد
داد که می داند می توانيد آن را بشکنيد. به او آزار نرسانيد،
تغييرش ندهيد و بيش از توانش از وي انتظار نداشته باشيد.
موشکافی نکنيد، وقتي خوشحالتان می کند لبخند بزنيد.
وقتی عصبانيتان مي کند آرامش خود را حفظ کنيد.
وقتی نيست دلتنگش شويد. عاشقش باشيد. چون
آدم کامل وجود ندارد اما هميشه يک نفر هست که با
او کامل ترين لحظات را تجربه می کنيد...