گاهی حال آدم‌ بدون دلیل خوب نیست،
بدون دلیل گوشه‌گیر شده است،
بدون دلیل اشک‌هایش بغض شده است،
بدون دلیل تنهایی مدتی عادتش شده است،
بدون دلیل است اما تو باور نکن...!
این حال بی‌دلیل حاصل خستگی روزهایی است که سخت جنگیده و کم نیاورده.
این‌ها خستگی‌های دَر نشده است.
اگر کسی کنارت حالش بی‌دلیل خوب نیست، بغلش کن... همین!
اون از زیادی قوی بودن اندکی خسته شده است.

حرکتای زوری وسط دعوا خیلی خوبن
مثلا وقتی که بزور میکشونت تو بغلش صورتتو دو دستی میگیره لباتو میبوسه....


یا مثلا برات گل بابونه ی صورتی میخره.

ادامه ی روزتون خوشگل🩷.

نیاز به تراپیستی دارم که بشه تو بغلش گریه کرد

.࿐

نیاز دارم با یکی حرف بزنم، بغلش تا صبح گریه کنم و بعدا دیگه نشناسمش.

سخن آخر: اگه کسی پیشتون از افسردگیش حرف زد، بغلش کنید، اگه اسلام دست و پاتون رو بسته، بگین متاسفم ولی ترو به ناموس زهرا بهش احساس گناه ندین. روانشناسی زرد سمه خالصه. نگین شادی یه انتخابه، بخند، بلند شو، ورزش کن.
‏نمیتونه! می‌فهمین؟ نمیتونه! کسی که پاش شکسته میتونه بدوعه؟

یه عزیزی میگفت‌:
هر وقت از دست کسی که دوسش داری ناراحت شدی؛ یه نفس عمیق بکش، چشماتو ببند و به این فکر کن که چه حسی پیدا میکنی اگه وقتی چشماتو باز کردی ببینی دیگه برای همیشه رفته باشع و نباشه که بخوای عصبانیتت رو سرش خالی کنی. اونوقت ببین بازم میتونی چشماتو باز کنی و بغلش نکنی؟

یه بار بغلش میکنی و هزاربار فکرت درگیر اون یه بار میشه.

هروقت کسی بهم بدی میکنه، انگار دستامو قطع میکنه
‏شاید بتونم ببخشمش، ولی دیگه نمیتونم بغلش کنم :)

ولی الان من نیاز داشتم
‏تو بغلی باشم که آرومم کنه،
‏که نخوام از توش بیرون بیام
‏و دنیام واسه چند لحظه هم که شده
‏تو آرامش مطلق بغلش خلاصه بشه...

وقتی میگن هیچ جا خونه ی خود آدم نمیشه
‏من یاد « بغلش » میفتم ….
‏:))))))