بعداز یه رابطه ۴ ساله و ۲ سال نامزد بودن ، امروز حلقه رو پس دادم
‏جدا شدن ازش برام سخت ترین انتخاب بود
‏هیچکس مثل اون کنارم نبود و دوسم نداشت،اما فهمیدم دوست داشتن برای بقای رابطه کافی نیست .‍

کاش همتون با یه صاعقه یهو خشک بشید فقط منو اون بمونیم بعد برا بقای نسل انسانی مجبور بشه با من ازدواج کنه :(((

عشق یک عکس یادگاری نیست، و یک مزاح شش ماهه یا یک‌ ساله نیست
واقعیت عشق در بقای آن است، حقیقت عشق در عمق آن ...
و این هر دو در اراده انسانی‌ ست
که می‌ خواهد رفعت زندگی را به زندگی باز گرداند.
. .

شاه دلم گدا مکش ، من شده ام گدای تو.
گر چه ستم کنی به من،جان و تنم فدای تو...

مهر تو از وجود من ، با غم دل نمی رود....
مهر منت به دل نشد ، هر چه کنم برای تو...

از همه کس گذر کنم ، از تو گذر نمی شود...
مشکل تو وفای من ، مشکل من جفای تو...

کن نظری که تشنه ام ، بهر وصال عشق تو...
من نکنم نظر به کس ، جز رخ دلربای تو...

جان من و جهان من ، روی سپید تو شدست..
عاقبتم چنین شود ، مرگ من و بقای تو..

جرعه از فرمایشات حضرت آیت الله العظمی بهجت(قدس سره)
"ثبات قدم تا ظهور امام عصر عجل‌الله‌فرجه"

مهم‌تر از دعا برای تعجیل فرج حضرت مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف، دعا برای بقای ایمان و ثبات قدم در عقیده و عدم انکار آن حضرت تا ظهور او می‌باشد؛ زیرا مردن، تنها قطع حیاتِ دنیای چند روزه فانی است، اما بیرونرفتن از عقیده صحیح، موجب هلاکت ابدی از حیات جاوید آخرت و خلود در جهنم است؛ لذا حضرت امیر علیه‌السلام در لیلةُالمَبیت از رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم می‌پرسد:«أَفِی سَلامَةٍ مِنْ دِینِی؟؛ آیا دین من سالم خواهد بود؟».[1]

یعنی از استقامت در دین و ثبات ایمان و عقیده تا مرز شهادت را ـ که از خود شهادت بالاتر است ـ از آن حضرت سؤال می‌کند.
این دعا خیلی عالی است که دستور داده شده است در زمان غیبت خوانده شود، که: «یا أَللهُ یا رَحْمانُ یا رَحِیمُ! یا مُقَلبَ الْقُلُوبِ، ثَبتْ قَلْبِی عَلی دِینِک؛ ای خدا، ای رحمت‌گستر، ای مهربان، ای گرداننده دل‌ها، دل مرا بر دینت ثابت و استوار بدار».
در محضر بهجت، ج۲، ص۱۰۱

قانون بقای خارش:
خارش برطرف نمی‌شود بلکه از نقطه‌ای به نقطۀ دیگر منتقل می‌شود..!

بعد که مُردم، همه یادم کنند - ایرج میرزا
طبع من این نکته چه پاکیزه گفت
سهل بود خوردن افسوسِ مفت
مردم این ملک ز که تا به مه
هیچ ندانند جز احسنت و زه
هرکسی اندر غم جان خودست
فارغ از اندیشة نیک و بدست
بعد که مُردم، همه یادم کنند
رحمت وافر به نهادم کنند
زانچه پس از مرگ برایم کنند
کاش کمی حین بقایم کنند
دل به کف غصه نباید سپرد
اول و آخر همه خواهیم مر د