اینایی که می‌گن "آدم‌ها هیچوقت تغییر نمی‌کنن" یه مشکل بزرگ دارن. اون هم اینه که دنبال تغییردادن بقیه‌ن. شما روی خودت کار کن، بعد می‌بینی که هم تو و هم آدم‌ها تغییر می‌کنین. خوب هم تغییر می‌کنین.

بقیه‌رو آروم می‌کنی، با حرف‌هایی که خودت آرزویِ شنیدن‌شون رو داری.

نوشته بود:
«هر آدمی به یه نفر احتیاج داره که
براش مثل بقیه نباشه، وگرنه دنیا
پُر از بقیه‌‌هاست.»

هر آدمی به یه نفر احتیاج داره که
براش مثل بقیه نباشه
وگرنه دنیا پُر از بقیه‌‌هاست...

‏من دیگه خسته‌م ،لطفا بقیه‌شو یکی دیگه زندگی کنه.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

یه روزی میاد که بهت ثابت میشه من مثل بقیه نبودم، ولی همون روز تو برای من مثل بقیه‌ای .!

گفت حواست به آدمای اطرافت که مثل کاکتوس زندگی میکنن باشه؛ گفتم مثل کاکتوس؟ منظورت چیه؟
گفت آدمایی که مثل کاکتوس هستن، نیازی نمیبینی دائم حواست بهشون باشه ، نیازی نمیبینی هرروز خاکشونو چک کنی تا مبادا خشک نشده باشه ، ترس پلاسیده شدنشون رو نداری و به خیالت خیلی مقاومن و هیچیشون نمیشه! اما یه روز که مثل روزای دیگه مشغول رسیدن به بقیه‌ی گُلای رنگارنگت هستی ، یهو چشمت به کاکتوس میفته که زرد و پلاسیده شده و ریشه‌هاش خاکستر! و تو تازه متوجه میشی که کاکتوسام میمیرن ، ولی  تدریجی!

همه فکر میکنن مشهد یه شهر مذهبیه که اصلا خوشگذرونیای بقیه‌ جاهارو نداره.
ولی اشتباه میکنن.چون مشهد اینجوریه:

ولی بعضی چیزا وقتی تموم شن دیگه تموم شدن
بقیه‌ش دست و پا زدن ِ بیخوده، بقیه‌ش گشتن دنبال اون حس خوبیه که قبلا داشتی، ولی نیست، تموم شده

.࿐

من خیلی آدمِ بیخیال شونده‌ای هستم. ناراحت میشما، گریه هم میکنم. ولی میگم بیخیال دیگه، اینم بذار کنار بقیهٔ شکستای زندگیت و غمتو تو دلت چال کن.