همه فرشتگان به جز ابلیس ، که تکبر کرد، آدم را سجده کردند.
این تکبر و غرور شیطان باعث رانده شدن ابدی او از درگاه خداوند شد.

قرآن کریم :
و هنگامی که پروردگار تو به فرشتگان گفت :
من بشری را از گلی خشک ، گلی سیاه و بدبو ، خواهم آفرید .
پس وقتی آن را درست کردم و از روح خود در آن دمیدم ؛
پیش او به سجده در افتید .
پس فرشتگان همگی یکسره سجده کردند ؛
جز ابلیس که خود داری کرد از اینکه باسجده کنندگان باشد .
فرمود : از این مقام بیرون شو که تو رانده شده ای .
وتا روز جزا بر تو لعنت باشد .
گفت : پس به سبب آنکه مرا گمراه ساختی ؛
من هم برای فریفتن آنان حتما بر سر راه راست تو خواهم نشست.
آنگاه از پیش رو و از پشت سرشان و از طرف راست و طرف چپشان بر آنها می تازم .
و بیشترشان را شکر گزار نخواهی یافت.
مگر بندگان خالص تو از میان آنان را ؛
فرمود این راهی است راست به سوی من ؛
در حقیقت تو را بر بندگان من تسلطی نیست
مگر کسانی از گمراهان که تو را پیروی کنند ؛
و قطعا وعده گاه همه آنان دوزخ است ؛
که برای آن هفت در است ؛ و از هر دری بخشی معین از آنان
بی گمان ،پرهیزگاران در باغها و چشمه سارانند .
به بندگانم خبر ده که منم آمرزنده مهربان ؛ و اینکه عذاب من عذابی ست الیم و دردناک.

روی پـــــرده کعــبه

این آیه حک شده اســت :

نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُــورُ الرَّحِـــيمُ

و مـــن...

هنــــوز و تا همیشــه

به همین یک آیــه دلخــوشــــم

" بندگانم را آگاه کن که من بخشنده‌ ی مهــربانم ! "

روی پـــــرده ی کعــبه ؛

این آیه حک شده اســت :

نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُــورُ الرَّحِـــيمُ

و مـــن . . .
هنــــوز و تا همیشــه
به همین یک آیــه دلخــوشــــم :

" بندگانم را آگاه کن که من بخشنده‌ی مهــــربانم ! "

روی پـــــرده کعــبه

این آیه حک شده اســت :

نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُــورُ الرَّحِـــيمُ

و مـــن . . .

هنــــوز و تا همیشــه

به همین یک آیــه دلخــوشــــم

" بندگانم را آگاه کن که من بخشنده‌ ی مهــــربانم ! "

روی پـــــرده کعــبه این آیه حک شده اســت:

نَبِّئْ عِبَادِی أَنِّی أَنَا الْغَفُــورُ الرَّحِـــیمُ

و مـــن . . .

هنــــوز و تا همیشــه به همین یک آیــه دلخــوشــــم:

” بندگانم را آگاه کن که من بخشنده‌ی مهــــربانم ! “

و من هنوز و همیشه به این آیه ی روی پرده ی کعبه دلخوشم* بندگانم را آگاه کن که من بخشنده ی مهربانم*...

حدیث قدسى: ماه رجب را ریسمانى میان خود و بندگانم قرار داده‏ ام؛ هر کس به آن چنگ زند، به وصال من رسد.

التماس دعا

روی پـــــرده کعــبه
این آیه حک شده اســت:
نَبِّئْ عِبَادِی أَنِّی أَنَا الْغَفُــورُ الرَّحِـــیمُ
و مـــن . . .
هنــــوز و تا همیشــه
به همین یک آیــه دلخــوشــــم:
” بندگانم را آگاه کن که من بخشندهی ”
مهــــربانم !