‏یک جمله‌ای که در چندسال اخیر به ادبیاتم اضافه شد “دوست ندارم در موردش حرف بزنم” بوده.
جمله‌ی کاربردی و صادقانه‌ای هست.
بهتر از صد تا دروغ و توجیه و آسمون ریسمون. بهتون توصیه می‌کنم.

‏ببینید دوستان اگه یکی بهتون بدی کرده، خیانت کرده، رهاتون کرده، پولتونو خورده و... لزوما قرار نیست به خاک سیاه بشینه و کارما انتقام شمارو بگیره! اتفاقا ممکنه خیلیم زندگی خوبی رو بعد از شما تجربه کنه‌.

باید یاد بگیرید هرچیزی که شد، نقطه بذارید، برید سر خط، و زندگیتونو ادامه بدین.

اگه کسی بهتون احساس ناکافی بودن داد بهش احساس وجود نداشتن بدید

آدم‌های اشتباه زندگیتون، درس‌های درستی رو بهتون یاد میدن.

اگه کسی بهتون احساس ناکافی بودن داد، بهش احساس وجود نداشتن بدید.

و در آخر شما مال کسی میشید که خوب بلده شما رو بخندونه بهتون وایب پدرِ حامی میده
به شما اعتماد به نفس کافی میده
و کاری میکنه که خودتونو دوست داشته باشید

🩷.

اگه اولین باری که بهتون توهین شد میرفتین، دیگه توهینی در کار نبود.

‏چیزهایی که براشون بهتون هیچ جایزه‌ای نمیدن:

-سلامت روانتون رو برای شغلتون بذارین
-اشک ریختنتون رو پنهان کنین
-مسئولیتهای زیاد از حد قبول کنین
-خودتون رو به خاطر دیگران کوچیک کنین
-وانمود کنین حالتون خوبه وقتی خوب نیستین
-یه رابطه یا دوستی رو وقتی که باید رها کنیم، ادامه بدین

اونایی که از شما بدشون میاد
بیشتر بهتون توجه میکنن بیشتر نگاهتون میکنن
پس بهترین کار به نمایش خوب
از خودتون به اوناست...!!

آدمایی که بهتون حسادت می کنن
از خودتون هم بیشتر به
موفق بودنتون ایمان دارن :).

「♡」