هروقت از حرف یا رفتار من ناراحت شدی مطمئن باش من قبلش از دستت ناراحت شده بودم .
‌

I'm so proud of how I handled this year. I fought so many silent battles. I had to humble myself, wipe my own tears and pat myself on the back.

راضیم از خودم که چطور از پس امسال بر اومدم.
با کلی درگیری‌های درونی و ذهنی که به چشم کسی نمیومد جنگیدم.
و مجبور بودم صدام در نیاد، اشکام رو پاک کنم و یه دست مریزاد به خودم بگم.

یچیزی میگمو میرم :
اما من به اندازه‌ی اتفاق ‌های بد زندگیم
آدم بدی نبودم...:)))

‏و کاری که توش بهترین بودم؛ دوست داشتن آدم‌ها و چیزهای اشتباه بود.

من برای ادامه دادن یا ندادن تاس نمیریزم، یا میمونم تا استخونم بشکنه، یا طوری میرم که به نظر بیاد هیچوقت نبودم، بدون اما و اگر.

حالا شوخی می‌کنیم ولی من واقعا عاشقت بودم، زبون نفهم‌.

هیچوقت سوپرایز نشدم، هیچوقت کسی تو تنهاییام دنبالم نیومد، هیچوقت کسی برای خودم بهم پیام نداد، هیچوقت هیچ آدمی برای من اون آدمی نبود که من برای آدم‌های زندگیم بودم، هبچوقت کسی خوشحالم نکرد، خلاصه من همیشه فقط خودم و خودم بودم، این باعث شد قوی‌تر از قبل بشم و بدونم که من فقط خودم رو دارم.

او قبر مرا می‌کَند و من نگران زخمی شدن انگشت‌هایش بودم.

نه عزیزم، تو نمی‌تونی وانمود کنی که نمی‌دونستی چون متاسفانه من قبلا بهت گفته بودم.

من از این ناراحت نیستم که تنهام گذاشتی. از این ناراحتم که بهت گفته بودم تنهام.