زندگی از اون‌جایی سخت شد که گود بود، مردم بودند اما تو بین تماشاچی‌هام نبودی.

Enjoy the little things, for one day you may look back and realize they were the big things.

از چیزهای کوچک لذت ببر،
یک روز ممکنه به گذشته نگاه کنی و متوجه بشی که اونا چیزهای بزرگی بودند.

به سکوت خو می‌گرفت
و آن قدر بی ‌حضور شده بود که همه فراموشش کرده بودند
انگار به دنیا آمده بود که تنها باشد.

 | کیارستمی

طبق شواهد و قرائن دنیای مجازی؛
من یک "جا مانده‌"بودم!

همه درست رفته‌بودند و رسیده‌بودند و خوشحال بودند و این من بودم که کافی نبودم! این من بودم که نابلد بودم! این من بودم که پرت شده‌بودم به حاشیه و در باغ نبودم!
به خودم آمدم و دیدم همه از چیزهایی حرف می‌زنند که من از آن‌ها بی‌خبرم! همه اصطلاحاتی به کار می‌برند که من از آن‌ها سر در نمی‌آورم! همه کارهایی را می‌کنند و راه‌هایی را برای موفقیت و دیده شدن می‌روند که من بلد نیستم، یا نمی‌توانم!
به خودم آمدم و دیدم همه برای موفقیت و خوشبختی آسانسور دارند و این منم که چسبیده‌ام به نردبان چوبیِ خودم و با تقلا خودم را پله پله بالا می‌کشم.
من یک "جا مانده‌"بودم و تلاش‌های بی‌اندازه‌ام برای همه چیز، بی‌نتیجه می‌ماند، چون در باغِ آدم‌های امروز نبودم!!!

#نرگس_صرافیان_طوفان

‏کانوا أخف من البقا… فکُنّا أثقل من
‏اللحاق بهم

‏سبک‌تر از آن بودند که بمانند. سنگین‌‌تر از آن بودیم که دنبالشان برویم.


. .

زیباترین انسان‌هایی که تاکنون شناخته‌ام آن‌هایی بودند که شکست خورده‌ بودند، رنج می‌کشیدند، دچار فقدان شده بودند و با این حال راه خود را از اعماق درد و رنج گشودند و بیرون آمدند. این افراد حسی از قدردانی، حساسیت و فهم زندگی داشتند که آن‌ها را پر از دلسوزی، ملایمت و درک عمیق عاشقانه می‌کرد. زیبایی این افراد اتفاقی نبود.
‌
#الیزابت_کوبلر_راس

این نوشتهٔ الیزابت کوبلر رو عمیقاً دوست دارم و درکش می‌کنم؛ می‌گه:
«زیباترین انسان‌هایی که تاکنون شناخته‌ام آن‌هایی بودند که شکست خورده‌ بودند، رنج می‌کشیدند، دچار فقدان شده بودند و با این حال راه خود را از اعماق درد و رنج گشودند و بیرون آمدند. این افراد حسی از قدردانی، حساسیت و فهم زندگی داشتند که آنها را پر از دلسوزی، ملایمت و توجه عمیق عاشقانه می‌کرد. زیبایی این افراد اتفاقی نبود.»

همه جا حرف از جنگ بود
جز میان دو نفر
که در ابتدای دوست داشتنِ هم بودند
جز میانِ دو نفر
که سهم بیشتری از زندگی می‌خواستند!
خاورمیانه جای عجیبی‌‌ست
عشق هم بوی باروت می‌دهد!

#علی_سلطانی

•
انگشت به انگشت
و رگ به رگ
دستانت را سپاسگزارم
که در روزگارِ آوارگی
خانه‌ی من بودند 🤍

- سعاد الصباح

♡

What kind of people we thought
They are our refuge, while they are our abyss
They were.!!:)

چه انسان هایی که گمان میکردیم
پناه ما هستند، درحالی که پرتگاه‌مان‌
بودند.!!:)