دیوانه، بخند!
با صدایِ بلند قهقهه بزن!
بگذار صدایت در کوچه‌ پس‌ کوچه‌های تنهایی‌ات بپیچد!
نذار غم در دلت لانه کند!
بخند، آری… بخند!
گاهی تنهایی بهتر از بودن با انسان‌های بی‌ارزش و پوچ است.

- در این ماهِ گرمِ مرداد ، دلم می‌خواست
به دور از هیاهویِ این شهر یک گوشه‌یِ دنج بنشینم
به تو فکر کنم
و باد لایِ موهایم بپیچد
تا عطر تو را در این شهر پراکنده کند
می‌دانی؛
طهران شبیه من تشنه‌ی آرامش است!

#ریحانه_تحویلی

انگیزه می خواهم
چیزی مثل بوی بهارنارنج گونه
و اقاقی لبانت
که بپیچد در مشامِ جانم،
به هنگامه ی پیچیدن صدای
شکستنِ جناغِ بغض
در آغوشت

همیشه مقداری دلگرمی داخل جیبت بگذار.....!!!!
که اگر ناگهان ....در خیابان
یا محل کار ....یا در گوشه کناری...
یا حتی در خواب..............
سرمای نا امیدی به سراغت آمد...!!!!
یا بُغضی دهانت را تلخ و گس کرد....!!!!!
دلگرمیت را از جیب در آوری
گوشه ی دهانت بگذاری
تا آرام آرام شیرینی اش در وجودت بپیچد....!!!
دلگرمی همیشه باااااااید باشد....
و..............
واااااای به تمام لحظه هایی که هر چه جیب ها و کیفت را
بگردی .....
دلگرمی پیدا نکنی................!!!!!!!!!

همیشه مقداری دلگرمی داخل جیبت باشد
‎که اگر ناگهان در خیابان
‎یا در گوشه یک رستوران
‎یا حتی در کنج دیوار خانه ای
‎سرمای نا امیدی چشمت را گرفت
‎یا بغضی دهانت را تلخ کرد
‎دلگرمیت را از جیب در بیاوری
‎آنرا با عشق ببخشی تا ارام ارام شیرینیش در وجود دیگری بپیچد
‎دلگرمی همیشه باید باشد
‎و … وای به تمام لحظه هایی که هرچه جیب ها و کیفت رابگردی
‎دلگرمی پیدا نکنی…!
‎همیشه دوستت دارم ها را..
لبخندها را ..
‎به موقع ابراز کنید و
‎و دلگرمی دیگران باشید !

فرستنده : like

بهترین دوستِ كسی نبودم...
حتی بهترین دوستِ بهترین دوستانم...با
مزه نیستم جوری كه دل و رودتون به هم بپیچه و وقتی نیستم بگید جای فلانی خالی اگر بود چقد خوش میگذشت...
آنقدری كتاب نخوانده‌ام،
سفر نرفته‌ام،
تجربه های جالب انگیز نداشته‌ام...
یا موسیقی شناس نبوده ام كه بشود باهام حرف های این شكلی زد...
لحنم،
قیافم،
لباس هایی كه میپوشم خیلی معمولی هستند...
هیچ ایده‌ای برای نجات دنیا ندارم!
خیال پردازِ خوبی نیستم...
مدتی است اصراری به هیچ چیز ندارم،
به برآورده شدن خواسته هایم ندارم ...
اصراری ندارم اگر خیلی دلتنگش میشوم خیلی دلتنگم شود!
اگر دوستش دارم ،
دوستم داشته باشد...
اصراری ندارم به غافل گیر شدن...
من معمولیَم و معمولی بودن هیچ غمگین نیست به نظرم !
معمولی بودن فقط خیلی معمولی است :) معمولی بودن شاید همان دلیلی است كه باعث میشود بهترین دوست كسی نباشم!! كسی كه وقتی از هم پاشیده‌ای بهش زنگ بزنی و بگی بیا جمعم كن...
شاید این معمولی بودنم خوب باشد برای بقیه...
یكجوری كه جای خالی‌ام نه به چشمشان بیاید نه هیچ دردی بپیچد توی دلشان!

همیشه مقداری دلگرمی داخل جیبت باید باشد
که اگر ناگهان در خیابان
یا در گوشه یک کافه
یا حتی در خواب
سرمای نا امیدی به سراغت آمد
یا بغضی دهانت را تلخ کرد
دلگرمیت را از جیب در بیاوری
گوشه دهانت بگذاری تا ارام ارام شیرینیش در وجودت بپیچد
یا مثل ژاکتی گرم دور خودت بپیچی و منتظر تابش خورشید بمانی
دلگرمی همیشه باید باشد
و ... وای به تمام لحظه هایی
که هرچه جیب ها و کیفت رابگردی
دلگرمی پیدا نشود.....

هرگز نخواستم که بگویم تو را چقدر…
عاشق شدم! چه وقت !چگونه! چرا! چقدر!
هرگز نخواستم که بگویم نگاه تو،
از ابتدای ساده این ماجرا چقدر
من راشکست، ساخت، شکست و دوباره ساخت
من را چرا شکست، چرا ساخت یا چقدر!
هرگز نخواستم به تو عادت کنم ولی
عادت نبود، حسی از آن ابتدا چقدر
مانند پیچکی که بپیچد به روح من-
ریشه دواند و سبز شد و ماند تا… چقدر
تقدیر را به نفع تو تغییر می دهند
اینجا فرشته ها که بدانی خدا چقدر
خوبست با تو، با همه بی وفاییت
قلبم گرفته است، نپرس از کجا، چقدر!
قلبم گرفته است، سرم گیج می رود
هرگز نخواستم که بدانی تو را چقدر...

تا به حال شده دوست داشتنت را قورت بدهی… ؟!
لبخند بزنی…
بی تفاوت باشی…؟
شده دلتنگی بپیچد به دلت،راه نفست راببندد،خفه ات کند…
هی دستت برود سمت گوشی…
برش داری…
نگاهش کنی…
پرتش کنی…..

شده یک آهنگ برایت شود روحِ یک لحظه…
بشود خاطره…
و هر چه تکرار شود دیوانه ترت کند…؟

شده قسم بخوری دیگر کاری به کارش نداری…
اما یکهو در یک لحظه گوشی موبایل را برداری،پیغامی تایپ کنی…
انگشتت برود سمت کلمه send…
منطقت بمیرد، قلبت تند تند بزند و…send کنی…؟

شده تمام روز را در انتظار یک جواب،بیقرار باشی…
نرسد این جواب…

آخر گوشی را برداری واینطور بنویسی:"اشکالی نداره، اگه نمیخوای جواب بدی،نده…
فقط میخواستم بدونم خوبی؟همین…
مواظب خودت باش "شده باز جوابی نیاید…؟
باز بشکنی…

هزار بار دیگر هم بشکنی اما باز با دست و دلِ شکسته،
دوستش داشته باشی…؟

شده این همه عاشق باشی…؟

مرا ببوس!

نه یک بار که هزار بار!

بگذار آوازه عشقبازیمان چنان در شهر بپیچد که روسیاه شوند،

آنها که بر سر جداییمان شرط بسته اند!