‌..

بوی عطر بهارنارنج میدهد
شعری که تو از شاخه‌ی دلم بچینی...


#بهاری_نو.

میز صبحونه رو بچینید و به هرچیزی که حالتونو خوب میکنه فکر کنید و انجامش بدید 🤍

♡

حقیقت همین‌جا یقه‌ات رو می‌گیره که متوجه میشی آدم‌ها ۲۴ روز رو درگیر نیستن. می‌دونی که خودت هم امکان نداره یه لحظه برای نفس کشیدن فرصت نداشته باشی. می‌تونیم بهش پیام بدیم و حالش رو بپرسیم ولی به هردلیلی ترجیح میدیم غیب بشیم و هزارتا بهونه بچینیم چون اگر دلیل این باشه که دیگه نمی‌خوایم با اون شخص صحبت کنیم یا ارتباطمون رو کمرنگ‌تر کنیم، ساده‌ترین راه اینه قایم بشیم ولی واقعیت رو به کلمه تبدیل نکنیم. کلمه‌ها ترسناکن. واقعیت رو شبیه یک سیلی محکم می‌کنه و می‌زنه به صورتت.

جایی که تو دستت نمیرسه میوه بچینی
خدا شاخرو میاره پایین!

.࿐

شبانه گریه کنی تا دوباره صبح شود،
که صبح گریه کنی تا دوباره شب برسد!
که هی سه نقطه بچینی
اگر... ولی... شاید...
کسی نمی‌آید،
نه! کسی نمی‌آید...



#سیدمهدی_موسوی

✨
یلدا واسه من همون چند دقیقه ای بود که عاقد سه بار گفت عروس خانم وکیلم و تو رفته بودی گل بچینی

✨
شبانه گریه کنی تـا دوبـاره صبح شود
که صبح گریه کنی تـا دوبـاره شب برسد
که هی سه نقطه بچینی
اگر ولی شاید
کسی نمی آید
نـه کسی نمی آید

"قلب"
قاصدکی ست که اگر پرهایش را بچینی،
دیگر به آسمان اوج نمیگیرد،..
"قلب"
برکه ای ست که آرامشش به یک نگاه بهم میخورد،...
"قلب"
اگر بتواند کسی رادوست بدارد،
خوبی ها و
حتی زخم زبانهایش را
نقش دیوارش میکند،..
حال ،
اینکه قلب چیست، بماند...!
فقط این را میدانم؛
"قلب"
وسعتی دارد
به اندازه ی ❤️حضورخدا...❤️
من مقدس تر ازقلب ،
سراغ ندارم.....

آرزو دارم تنت گرمای آغوشم شود
شهد شیرین لبت یاداور نوشم شود

بی خیال از هرچه بود و بی حساب از هرچه رفت
بی وفا بازا که هجرانت فراموشم شود

نغمه ی شادی بخوان دراین هوای غصه دار
تا صدای دل نشینت نغمه در گوشم شود

آرزو دارم بچینی بر تنم گل بوسه ها
تا ردای بوسه ها پیراهن دوشم شود

رفته ام از هوش و دارم رنج تنها بودنم
کاش میشد بودنت تقویت هوشم شود

خسته ام از این سکوت بی امان روزگار
داد و فریاد تو کی افسانه در گوشم شود؟

هر چقدر که می‌توانی صبور باش
آرام و صبور...
نه اینکه غصه‌ها را رج به رج، ردیف به ردیف، بچینی توی دلت و دم نزنی و غمـباد بگیری و آنـوقت بگویی که صبورم...!

"صبور باش" یعنی:
آنقدر فیــتیله‌ی چراغِ توکلت را بالا بکشی، که نور آرامش حضورش
تمام دلت را روشن کند...
تمام دلت را به امید فردا که نه،
به امنیت همین لحظه
به شیرینی همین الان
روشنِ روشن کند...
بگذار گریه‌هایت که تمام شد،
آفتاب مهربانی‌اش بتابد به گوشه گوشه‌ی دل و جانت...

آرام بگیر که خدا همیشه به موقع و سر وقت از راه می‌رسد