A society grows great when old men plant trees whose shade they know they shall never sit in.

یک جامعه زمانی بزرگ می شود که پیرمردها درختانی بکارند که می دانند هرگز در سایه آنها نخواهند نشست.

نوشته بود: "برای گوش‌دادن به صدای پرنده‌ها قفس نخر، درخت بکار."

خدا کند به چشم بیایی...
لطف کنی و به چشم بیایی،
مهربان باشی و خوبی کنی و به چشم بیایی،
تلاش کنی و بکاری و درو کنی و به چشم بیایی...
که رنج عظیمی‌ست آدمیزاد خارج از نقش و جایگاه و رسالت انسانی‌اش همه‌کار کند، اما به چشم نیاید!

#نرگس_صرافیان_طوفان

یکی از آثار بالغ شدن اینه که می‌فهمی که دنیا پیرامون تو نمی‌چرخه و مرکز ثقل جهان نیستی و گرانش فیزیکی نداری، لذا نباید بی‌دلیل پاچه دیگران رو بگیری و طلبکار باشی ازشون.
فهم این موضوع با هزینه رونده شدن افراد از آدم به دست میاد.

واسه گوش دادن به صدای پرنده ها
قفس ، نخر، درخت بکار
همه جا سیاست به کار نمیاد
یکم مرام بذار...

این "تهش که چی؟ هیچی." رو برای کارهای بدتون بکار بگیرید. ته بد بودن هیچی نیست.

find someone who grows flowers in the darkest parts of you.

کسی را پیدا کنید که در تاریک ترین نقاط شما گل بکارد.

اختیار با خودته که چی بکاری
فقط یادت باشه مجبوری همونو برداشت کنی!

. .

جای خالی تو همیشه یک جای خالیه. هیچ‌وقت قرار نیست با فرد جدیدی پُر بشه. شاید توش گلی بکارم که همیشه زیبا باقی بمونه. این جایگزینی نیست، این ارزشه. دوست دارم جای خالی‌ تو همیشه زنده باشه و نفس بکشه.

How can I forgive you? You made me cry because you were nothing, then you were my creditor

چجوری ببخشمت؟ تو اشکم رو دراوردی که هیچ، بعدشم طلبکار بودی.