رنج هم میتونه ضعیف ترت کنه و هم قوی ترت! ولی این انتخابش با خود آدماست!
زمانی که در برابر رنجت تسلیم بشی و بذاری تمام وجودت و در بر بگیره اونجا رنج تورو ضعیف تر و آسیب پذیرترت میکنه! ولی اونجایی که بفهمی این رنجت چه پیامی داره بهت میرسونه و درسی که داره بهت میده رو بفهمی، اونجاست که باعث تغییر و رشدت میشه!! و تغییر از طریق رنج همون جمله ایه که میگه آنچه را تو نکشد قوی ترت میکند!
ولی اگر تسلیمش بشی و درسی که داره بهت میده رو نادیده بگیری، ضعیف ترت میکند!

دنیا منتظر این نمی مونه تا انتقام زخمای تورو بگیره یا زخمات و التیام ببخشه، روزگار حرکت میکنه و تورو پشت سرش عقب میذاره!
پس بجای نشستن برای امید واهی حرکت کن!

•
به‌ موقع دست برداشتن بزرگترین مهارتیه که آدمیزاد باید یاد بگیره

♡

حضرت مولانا توی یکی از داستان های مثنوی میگه که:
اگر دانه ای رو کاشتی به هیچکس راجع بهش نگو چون حتی اگه یه کلاغ جای اونو یاد بگیره ثمره‌ی کارتو از دست میدی چه برسه اینکه آدما ازش با خبر بشن
هر ایده، هدف، تفکر، برنامه ای تو ذهنتون هست تا زمان به ثمر نشستنش به کسی چیزی نگید...


. .

از جمله مشخصه‌های آدم‌های بلاتکلیف همینه. آدم بلاتکلیف وضعیتش با خودش و زندگی‌ش مشخص نیست. چون آینده‌اش یک چیز مبهمیه براش و در عین‌حال که می‌دونه چی می‌خواد، نمی‌دونه چطور باید بدستش بیاره. چون زندگی‌ش دست‌مایه‌ی تغییرات زیادیه که کثیرش دست خودش نیست و باید توسط فرد دیگه‌ای عملی بشه یا منتظر بمونه جوابی که دنبالشه رو از کسی بگیره. متاسفانه آدم بلاتکلیف فرد مقابلشم بلاتکلیف می‌کنه و سعی می‌کنه با وعده‌هایی فرد رو پیش خودش نگه داره که ممکنه توی خیلی‌هاشم ناکام بمونه چون دست خودش نیست.

نمی‌دونم کی لازم داره این رو بخونه:

یکی از درس‌های بزرگ زندگی که
هرکسی باید یاد بگیره اینه:

چیزی که تو واقعیت تموم شده رو تو رویاهات ادامه نده.

‏تهِ تهش میفهمی هیچکی غیر خودت، نمیتونه دستت‌ رو بگیره و از رو زمین بلندت کنه

تو وجود همه‌ی ما یکی داره زندگی می‌کنه که اگه بهش اجازه بدیم فرمون رو بگیره دستش زندگیمون خیلی عوض می‌شه.

آدم باید از اشتباهاتش درس بگیره که مسیر آینده براش هموارتر بشه و آسون‌تر طی‌ش کنه. نه اینکه دوباره با همون پترن پیش بره و هی تکرارش کنه.

‏اینقدر نگران نباش ؛ یک وقت‌هایی همه چیز از هم می‌پاشه تا سر جای درستش قرار بگیره.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »