هر که باشیم، هر کجای دنیا زندگی کنیم، همگی جایی در اعماقمان نوعی حس کمبود داریم.
انگار چیزی اساسی گم کرده‌ایم و می‌ترسیم نتوانیم آن را پس بگیریم.
آن‌هایی هم که می‌دانند چه چیزی کم دارند، واقعا انگشت شمارند...

. الیف شافاک

بیا در غروب آخرین سه شنبه سال برای گردگیری افکارمان آتشی بیافروزیم
و کینه ها را بسوزانیم و زردی خاطرات بد را به آتش
و سرخی عشق را از آتش بگیریم
و آتش نفرت را در وجودمان خاموش کنیم..️

بیخیال دنیا، بیا همینجوری سخت همدیگه رو در آغوش بگیریم

یک یادآوری:

‏همه ما لایق این هستیم که مورد عشق و علاقه واقعی و کامل قرار بگیریم.
‏لایق این هستیم که با کسی باشیم که ارزش واقعی ما را می‌داند و به ما احترام می‌گذارد.
‏ما لایق عشق‌های نصفه و نیمه و مبهم نیستیم.

‏انگار منم که چسبیدم به ارتباطاتم وقتی حتی کوتاه رها می کنم از بین میره، اگه ارتباط رو یه طناب در نظر بگیریم ازون ور دستی نیست که نگه ش داره
‏اما من وقتی دست خودمو شل می کنم متوجه ش میشم

‍ کشتن آدما فقط به اسلحه به دست گرفتن
و بمب انداختن نیست.
فقط تو جنگ نیست و فقط با «قتل» نیست.
بعضی وقتا ما آدمها را میکشیم.آروم و بی صدا.
وقتی ندید بگیریمش ، درمورد حسمون دروغ بگیم و نقش بازی کنیم،وقتی…
اون فرد رو به سمت نابودی و‌خوردشدن و شکستن میرسونیم

یاد بگیریم آدمای به موقعی باشیم!
‏آدمایی که سر وقت
‏شادی، محبت، قدردانی، گله و شکایت، ترس، ناکامی، نگرانی، خشم و دلخوریشون رو بروز می‌دن.
‏همین احساسات و حرفای سرکوب شده، می‌شن عقده و آدمی که عقده‌هاشو حمل می‌کنه
‏نمی‌تونه زیبا زندگی کنه...

ببخشید ولی آدم اگر در روابط عاطفی هم دنبال سیاست بازی و زرنگ بودن باشه پس کجا میتونیم آرام بگیریم تو این سگ زندگی؟

I think the actual art is the art of space So near to each other and we nurn and so far we freeze We must learn to find each other at the proper and the right place and stay there

فکر میکنم هنر اصلی هنر فاصله هاست، زیاد نزدیک به هم میسوزیم و زیاد دور یخ میزنیم. باید یاد بگیریم جای درست و دقیق را پیدا و همان جا بمانیم!

Always live

Life is never easy; we have to make it easy, sometimes by ignoring something and sometimes by accepting something

زندگی هیچوقت آسون نیست؛ ما باید آسون بگیریمش، گاهی با نادیده گرفتن یه سری چیزا و گاهی با پذیرفتن یه سری از مسائل

.࿐