اما عزیز من
هر آنچه شد خودت را تنها مگذار!
و بگذار منحنیِ روی صورتت
آدم ها را به فکر بیاندازد
که آدمی با لبخند چقدر زیباترست!
و نذر کن
حال ِ خوب را
میان پریشانیِ زمین...
که شاید دلیل خلقت آدمی
همین دو سه خط باشد!...
{ #معصومه‌_صابر }

. .

تمام اتفاقاتِ روی کره یِ زمین،دلیل میخواهد جانم..
از صبح که چشمانت را باز میکنی تا شب که روی هم میگذاریشان
باید دلیل داشته باشی...باور کن باید یک نفر باشد،که زندگی ات را به جریان بیاندازد..
یک نفر که حد فاصلِ مبداء و مقصدهایت ،دلش برایت هزار راه برود..
آنها که یار ندارند زندگی نمیکنند،روزمرگی میکنند!
#علی_قاضی_نظام

تمام اتفاقاتِ روی کره یِ زمین،دلیل میخواهد جانم..
از صبح که چشمانت را باز میکنی تا شب که روی هم میگذاریشان
باید دلیل داشته باشی...باور کن باید یک نفر باشد،که زندگی ات را به جریان بیاندازد..
یک نفر که حد فاصلِ مبداء و مقصدهایت ،دلش برایت هزار راه برود..
آنها که یار ندارند زندگی نمیکنند،روزمرگی میکنند!
#علی_قاضی_نظام

گاهی « دوست‌داشتن » به تن آدم می‌پیچد
گاهی به چشم‌ها می‌ریزد تا انکار را بی‌فایده کند
گاهی زندگی را به مرگ
و مرگ را به زندگی وصل می‌کند
و گاهی از سر انگشتان یک دست می‌چکد
تا شعری غمگین شود و جهانی را به گریه بیاندازد

• شیما سبحانی

.

✿ کپشن خاص ✿
تمامِ اتفاقاتِ روی کره ی زمین،
دلیل میخواهد جانم...
از صبح که چشمانت را باز میکنی
تا شب که روی هم میگذاریِشان
باید دلیل داشته باشی...
باور کن باید یک نفر باشد،
که زندگی ات را به جریان بیاندازد...
یک نفر که حدفاصلِ مبدا و مقصدهایت ،
دلَش برایت هزار راه برود!
آنها که یار ندارند
زندگی نمیکنند،
روزمرگی میکنند!

#علی_قاضی_نظام

- هر روز
در من ، زنی زاده می‌شود
که انقراضِ عشق را
یک روز به تاخیر بیاندازد!

#راضیه_بهرامی_خشنود

✿ کپشن خاص ✿

تمام اتفاقات روی کره ی زمین،
دلیل میخواهد جانم...
از صبح که چشمانت را باز میکنی
تا شب که روی هم میگذاریشان
باید دلیل داشته باشی...
باور کن باید یک نفر باشد،
که زندگی ات را به جریان بیاندازد...
یک نفر که حد فاصل مبدا و مقصدهایت،
دلش برایت هزار راه برود...
آنها که یار ندارند
زندگی نمیکنند،
روزمرگی میکنند...

#علی_قاضی_نظام

✿ کپشن خاص ✿

- تمام اتفاقاتِ روی کره یِ زمین،
دلیل میخواهد جانم..
از صبح که چشمانت را باز میکنی
تا شب که روی هم میگذاریشان
باید دلیل داشته باشی...
باور کن باید یک نفر باشد،
که زندگی ات را به جریان بیاندازد..
یک نفر که حد فاصلِ مبداء و مقصدهایت ،
دلش برایت هزار راه برود..
آنها که یار ندارند
زندگی نمیکنند،
روزمرگی میکنند!

#علی_قاضی_نظام

قطره عسلی بر زمین افتاد،
مورچه ی کوچکی آمد و از آن چشید و خواست که برود اما مزه ی عسل برایش اعجاب انگیز بود،پس برگشت و جرعه ای دیگر نوشید...
باز عزم رفتن کرد،اما احساس کرد که خوردن از لبه عسل کفایت نمی کند و مزه واقعی را نمی دهد،پس بر آن شد تا خود را در عسل بیاندازد تا هرچه بیشتر و بیشتر لذت ببرد...
مورچه در عسل غوطه ور شد و لذت می برد...
اما(افسوس)که نتوانست از آن خارج شود،پاهایش خشک و به زمین چسبیده بود و توانایی حرکت نداشت...در این حال ماند تا آنکه نهایتا مرد...

بنجامین فرانکلین میگوید
دنیا چیزی نیست جز قطره عسلی بزرگ!
پس آنکه به نوشیدن مقدار کمی از آن اکتفا کرد نجات می یابد،و آنکه در شیرینی آن غرق شد هلاک میشود ...

یک جایی در زندگی آدم باید راهنما بزند، آرام آرام بیاید کنار جاده بایستد. بعد که ایستاد از ماشین پیاده شود برود در عقب را باز کند رو کند به خودِ کهنه اش و بگوید بفرمایید پایین. باید رو کند به خود منفی بافش، به خود اهل شکایتش، به خود بی جنبه اش، به خود قدرنشناسش و بگوید که پیاده شو. باید خیلی بی تعارف زل بزند به چشم خود قدیمی اش و توضیح بدهد که دیگر ادامه این وضع ممکن نیست و زمان خداحافظی رسیده. آنوقت خود کهنه اگر پیاده نشد باید دستش را دراز کند و یقه خود کهنه را بگیرد و بیاندازدش بیرون. لازم شد وسایلش را هم از صندوق بردارد پرت کند جلویش.
بعد هم خود کهنه را رها کند کنار همان جاده برود دوباره بنشیند پشت فرمان. راه بیافتد در جاده. در آیینه به پشت سر هم نگاه نکند.
راه بیافتد به جستجوی خودی نو. بگردد دنبال خود نویی که قدرشناس و سپاسگزار باشد. خود نویی که قدر لحظه لحظه زندگی را بداند. خودی که آرامش بیاورد. خودی که لبخند بیاورد. خودی که اهل مهربانی باشد. خودی که جایی کنار جاده ایستاده است به انتظار. خودی که تا خود کهنه هست سوار نخواهد شد.