نوشته بود که:
‏یه حس مزخرفی دارم انگار قرار بوده
عصر ببینمت ولی خوابم برده.
بیدار شدم دیدم شب شده، تو هم زنگ نزدی.

این نوع خوابیدن که با ناراحتی خیلی زیاد میخوابی و بعدش با غم و ناراحتی فراوان بدون اینکه بخوای بیدار میشی، تقریبا مثل مرگ میمونه.

Who looks outside, dreams; who looks inside, awakes.

کسی که بیرون را بنگرد، رویا خواهد دید
ولی کسی که به درون خود بنگرد، بیدار خواهد شد.

بهار این‌طوریه که از خواب بیدار می‌شی و به‌خاطر خستگی ناشی از خواب زیاد، دوباره می‌خوابی.

من که میدونم آخرش تو تیمارستان بیدار میشم میبینم رفیقام دارن با آستینای گره خورده تو بخش پرسه میزنن و هر چی که بینمون بوده اثرات داروهای خواب آوریه که بهم دادن.

دلم یه خواب عمیق می‌خواد، اونقدر عمیق که صبح بیدار نشم.

شبا خوابت میاد اما دوست داری بیدار بمونی چون روزت رو محبور به انجام کارهایی بودی که دوست نداشتی.

عاشق اون لحظه رهایی از آدم‌هام، اینطوری که تو بارها براشون تلاش میکنی، میدویی میدویی، به بهونه‌های مختلف نگهشون میداری اما یه روز صبح از خواب بیدار میشی و احساس میکنی دیگه بسه، چت‌هات رو پاک میکنی خودش هم حذف میکنی و تادا رها شدی.

بیاین بپذیریم که زودتر خوابیدن هیچ تاثیری توی زودتر بیدار شدن نداره

..

.
صبحی را آرزو می‌کنم که بیدار شویم
و ببینیم؛ بی‌خیال‌ترین آدمِ رویِ زمین شده‌ایم و هیچ چیز،
برای‌ِمان مهم نیست!
بی‌تفاوت شده باشیم به غصه‌ها، به رنج‌ها و مصیبت‌ها.
لم داده باشیم گوشه‌ای و همین‌طور بی‌دلیل؛ حال‌ِمان خوب باشد...