شما هیچکس رو نمشناسید مگر اینکه:

- باهاش سفر برین
- بینتون مسائل مالی در میون باشه
- تو وقت عصبانیت باهاش برخورد داشته باشین
- باهاش زندگی کنید

「♡」

آدما گلایه می‌کنن چون براشون مهمه، چون هنوز امید دارن، چون فکر می‌کنن هنوز یچیزایی بینتون هست که میشه با حرف زدن درستش کرد، چون دوستتون دارن، چون خاطرتون عزیزه؛ کاش وقتی اینو متوجه بشید که دیر نشده باشه.

حواستون به آدمای صبور زندگیتون باشه. اونام یه روز دلخور می‌شن و شما با تصور این که
“ این که همیشه و توی هر شرایط هست” از دلشون درنمیارید و بینتون فاصله می‌افته و زیادی دیر میشه.

. .

اکثر مردم گمان می‌کنن وقتی با اونها ارتباطی نداری یا دیگه کلمه‌ای نداری که بینتون رد و بدل بشه، قطعا داری انرژیت رو برای شخص دیگری می‌ذاری، چه جدید و چه قدیم.
و کمتر کسی متوجه می‌شه وقف خودت شدی یا جبرانِ بودن‌های واقعیِ اطرافیانت، این‌که هرچی انرژی تو وجودت باقی می‌مونه رو صرف و خرج ادامه دادن می‌کنی. وقتی شب می‌شه و روز پر مشغله‌ات به پایان می‌رسه فقط یک نفس رها می‌کنی چون یک‌روز جدید و یک زندگی دیگه گذشته و تو زنده ازش بیرون اومدی؛ زندگی همینه رفیق، هیچ‌کس به اندازه‌ی خود تو، به فکر خودت نیست.

اون‌لحظه که زنگ میزنی بهش تا دلخوری کوچیکی که بینتون هست رو حل کنی،
ولی یه‌جوری دعوا میشه که
مرده زنده رابطه میاد وسط....

قسمتتون...

اگه یه زمانی قلب کسی رو شکستید ،
بعدش جوری رفتار نکنید که انگار بینتون هیچ اتفاقی نیفتاده !
برای بخشیده شدن تلاش کنید؛ نشون بدید که پشیمونید تا شاید طرف مقابلتون بتونه شما رو ببخشه...

همونطوری که مرحوم افشین یداللهی گفته:
«با حس ویرانی بیا ، تا بشکند دیوارِ من... »

•
می‌ دونی چی جیگرتو می‌سوزونه؟
این‌که با یه نفر راجع به همه‌ چیز صحبت کنی و بعد یه جوری باهات برخورد کنه که انگار هیچ صمیمیتی بینتون وجود نداشته :)🤍

♡

وقتی حسودی میکنی و نمیتونی نشونش بدی چون چیزی بینتون نیست<<<<<<<

کسایی که حتی تو اوج دعوا هم هیچوقت حرفی نمیزنن که حرمت بینتون بشکنه >>>

اگه یه زمانی قلب کسی رو شکستید،
بعدش جوری رفتار نکنید که انگار بینتون هیچ اتفاقی نیفتاده!
برای بخشیده شدن تلاش کنید؛
نشون بدید که پشیمونید تا شاید طرف مقابلتون بتونه شما رو ببخشه.
همونطوری که مرحوم افشین یداللهی گفته:
"با حس ویرانی بیا
تا بشکند دیوارِ من..."