یه تیکه از کتاب دانوب خاکستری اثر غاده السمان هست که به طرز عجیبی درسته؛ میگه:

‏«و اینک، در یادآوری دردناکی که به عمل جراحیِ بدون بیهوشی و خودخواسته‌ای می‌ماند، ماجراها را دوباره می‌بینم.
چه کسی باور می‌کند که عمر خاطره بیش‌تر از عمر زخم است؟»

✿ کپشن خاص ✿

برای تو و خویش چشمانی آرزو می کنم
که چراغ ها و نشانه ها را در ظلماتمان ببیند
گوشی که صداها و شناسه ها را در بیهوشی مان بشنود
برای تو و خویش روحی که این همه را در خود گیرد و بپذیرد
و زبانی که در صداقت خود ما را از خاموشی خویش بیرون کشد
و بگذارد از آن چیزها که در بندمان کشیده است
سخن بگوییم

#مارگوت_بیکل

میگن باید رگ خواب آدمهارو پیدا کرد

ولی بـــا کسی که خودشو به بیهوشی زده

کاری نمیشه کرد

این آدمها نفهم نیستن

فقط نمی خوان بفهمن.

مملکت به مراکزی احتیاج داره که آدم با پای خودش بره بستری بشه و مثلا بگه یک هفته بیهوشیِ مطلق لطفا”. اصلا هم حق نداشته باشن بپرسن چرا...

از خواب خسته ام

به چیزی بیشتر از خواب نیاز دارم؛

چیزی شبیه بیهوشی . برای زمانی طولانی .

شاید هم از بیداری خسته ام ؛ از این که بخوابم و تهش بیداری باشد .

کاش می شد سه سال یا شش سال یا نُه سال خوابید و بعد بیدار شد.

نشد هم نشد . . . . . .

#عباس معروفی

سلام
میخوام این متن انقدر بچرخه تا برسه به دست خودش...
خسته نباشید بهت میگم آقای مهران مدیری.
چه مریضا که زیر دست جراحا الکی پاره شدن و دوخته شدن که فقط پول بدن
چه آدمایی که با ذوق زیبا شدن رفتن زیر تیغ و واسه همیشه زشت شدن
چه مریضا که به خاطر سهل انگاری اورژانسا تو راه بیمارستان دیگه هیچوقت چشاشونو باز نکردن
چه مریضا که به خاطر توجه نکردن به تخصص بیهوشی به خواب رفتن و هیچوقت بیدار نشدن
چه مریضا که اعضاشونو به خاطر بی لیاقتی بعضی دکترا واسه همیشه از دست دادن و مصنوعیشو جایگزین کردن
و چه مریضا که.... و .. و... و...
ممنون که همیشه حرف دل مردم رو نیازاشون و کمبودهای جامعه رو بیان میکنی تا مردم به این دردهاشون که هیچوقت دوا نشده حداقل بخندن.
ممنونیم ازت آقای مهران مدیری