نمی‌دونم کی نیاز داشت که این رو امروز بشنوه، ولی دووم بیار، روزهای سیاه موقتی‌اند، تو از همه‌ی اون تاریکی‌ها، قوی‌تری.

‌باید خودمان نوری بر تاریکی‌مان بتابانیم
این را هیچکس دیگری برای ما انجام نخواهد داد ..

- چارلز بوکوفسکی

♡

قوی باش خوب من!
از این دوره‌ی کلافگی و بحران هم به سلامت عبور خواهیم کرد،
روح خسته‌ات را بعد از این فشارهای پیاپی در آغوش بگیر و آرامَش کن.
بگو چیز مهمی نیست، تو سخت‌تر از این را هم پشت سر گذاشتی و مقاومت کردی، محکم بمان روح بلندپرواز من! قرار نیست همیشه میزبان درد باشی، روزها و اتفاقات خوب هم می‌رسند.
این طاعون را هم پشت سر خواهیم گذاشت، تاریکی‌ها کنار خواهند رفت، خورشید خواهد تابید و "باسیلِ" این تباهی و درد، در آغوش آفتاب داغِ امید، خواهد سوخت.
مراقب روحت باش و قوی بمان،
"امید" تنها روزنه‌ی گریز از این تاریکی‌ست...
قوی بمان...

امیدوارم کسی وارد زندگیت بشه که بعد از دیدن تاریکی‌هات باز هم کنارت بمونه .️

♡

کاش آنقدر با من یگانه می‌شدی که می‌توانستم هر آنچه را که از خودم نیز پنهان می‌کنم برایت بازگو کنم؛ بدون آنکه بترسم از تاریکی‌ام بگریزی یا روح تو نیز رنگ سیاهی‌هایم را به خود بگیرد.

     سلام
بر آنان که بی حساب از ترس‌ها، تاریکی‌ها و سیاهی‌هایم برایشان گفتم و بازهم مرا شجاع، پرنور و پررنگ دیدند...


سلاااااااااااام روزتون باب دل

چون تو را دوست دارم، پس به تمام تاریکی‌ها
غلبه می‌کنم.

هیچ طلسمی خطرناک‌تر از بامزه بودن نیست. یه بار توی زندگیت بامزه باشی، دیگه تا آخر زندگیت حس می‌کنی باید بامزه باشی و تمام غم‌ها رو به شادی، تمام اشک‌ها رو به لبخند، تمام تاریکی‌ها رو به روشنایی، و تمام کثافت‌ها رو به گلستان تبدیل کنی. در طول زندگیت تمام افکار، گفتار و رفتارت رو جوری تنظیم می‌کنی که به بامزگی ختم بشه و روزهایی که هیچ چیز بامزه‌ای برای گفتن نداری، دلت می‌خواد وجودت از ریشه بسوزه و نابود بشه.

سپهر خدابنده یه جا گفت: «اگه بعد از دیدن تاریکی‌های همدیگه هنوز برای هم جذاب باشیم، اون‌موقع تازه می‌شه صحبت از دوست داشتن نسبتا واقعی کرد...»
امیدوارم کسی وارد زندگیت بشه که بعد از دیدن تاریکی‌هات، باز هم کنارت بمونه.️

عزیز خسته‌ی من؛
می‌بینی آسمان روز را؟
پیام خورشید روشنی‌ست
وگرنه هیچ دلیل قانع کننده‌ای ندارد از میان آن همه تاریکیِ شب، نور زاییده شود...
برقص با مشکلاتت و البته زنده زندگی کن.....


. .