درود به خانواده‌ی ایرانی و اصول تربیتی بی‌نقصش که لحظه‌ای احساس ناکافی بودن رهامون نمیکنه و‌ مدام نیاز داریم تا بقیه تاییدمون کنن.

اختلاف ها و مشکلات
دقیقا از اونجایی شروع میشه
که توقع داریم همه مثه ما فکر کنن ...!
دوست داریم
آدما اونطوری باشن
که ما میخواییم !
همیشه مطابق میل ما رفتار کنن...
همیشه تاییدمون کنن؛
همیشه بگن آره حق با شماست !
کسی که نظرش مثه ما نباشه
رو "احمق"
خطاب میکنیم ...!
برای تفکر و عقیده ی هم ذره ای احترام قائل نیستیم ...
فقط ادعا داریم ...
فقط شعار میدیم ؛
باد میندازیم
تو غبغبمونو با یه چهره ی روشنفکرانه میگیم که آره به سلیقه ها باید
احترام گذاشت ...
منتهی به سلیقه ای احترام میذاریم
که مثه ما باشه !!!