فکر نمی کنم چیزی به اندازه ی خنده، واگیر داشته باشد. غم و اندوه هم می تواند واگیر داشته باشد.
امّا ترس، چیزِ دیگری ست. ترس نمی تواند به راحتیِ شادی و غم سرایت کند و این بسیار خوب است.
ما با ترسهایمان، کمابیش تنهاییم.