موهایم چه عاشقانه
در آغوش باد می رقصند
نکند آن دورترها
باد را بوسیده ای؟!

#سارا_قبادی

اولش میشکنی، خون ریزی میکنی، گریه میکنی و با آخرین نفس هات فریاد میکشی. بعدش توی خودت مچاله میشی، اشک هات رو پاک و سکوت میکنی، چون میدونی هیچ کسی قرار نیست صدات رو بشنوه. آخرین مرحله ولی از بقیه شون دردناک تره، وقتی که واقعا از درون می میری و دیگه هیچ چیزی به جز تاریکی توی زندگیت نیست. انگار آتیش گرفته باشی، بعدش خاکستر بشی و حالا، خاکسترهات رو باد با خودش ببره.

برای این‌که میزان جنگندگی کسی رو بسنجی، تعداد زخم‌ها و کبودی‌های روی تن‌ش رو نشمار، چون خیلی‌هاشون کبودی روی کبودی روی کبودیه، و همیشه پُررنگ‌ترین‌ها فقط به چشم میان، در حالی که قدیمی‌ترها کمرنگ‌ترین‌هان و پُررنگی‌ش رو به دور از چشم بقیه فقط روی روح‌ت باقی می‌ذارن.

در مورد بعضی غصه‌ها می‌خوابم
و در مورد قوی‌ترها چای می‌خورم .️.

♡

شاید بهترین شب زندگی فریدون مشیری شبی بوده که گفته:

هوا آرام
شب خاموش
راه آسمان‌ها باز
خیالم چون کبوترهای وحشی
می‌کند پرواز .

♡

‏اللهم إن کثرت ذنوبی فاغفرها ، وإن ظهرت عیوبی فاسترها ، وإن زادت همومی فإزلها

خدایا اگر گناهانم زیاد شد آنها را ببخش و اگر عیب هایم ظاهر شد آنها را بپوشان و اگر غم و اندوهم زیاد شد برطرفش کن 🤍

‏پیش‌ترها اگر می‌گفتند مجذوب مردی خواهم شد، از ته دل می‌خندیدم؛ هیچ موجودی را بیرون از خودم نمی‌دیدم، تا تو ذره‌ذره آمدی به درونم؛ با هر نبض من می‌تپی. انگار بزرگت کرده‌ام.

‏• خانه ادریسی‌ها / غزاله علیزاده⁩

یکی‌‌ازکارکترهای مشترک ⁧شخصیت‌های اضطرابی‌⁩ این هست که؛《همزمان خودشونو درگیر چندین کار میکنند. به عبارتی به همه چی بدون توجه به محدویت ظرفیت‌شان، چنگ میندازند》.

✿ کپشن خاص ✿
با خودم قرار گذاشته ام ، به وقت تمام بی خیالی ها ، توی تمام کافه ها ، خیابان ها ، کتابفروشی ها ...
خودم را به صرف انواع قهوه و نوشیدنی و موسیقی و شعر ؛ دعوت کرده ام و به قدم زدن روی تمام سنگفرش های پیاده روهای این شهر ...
قرار گذاشته ام با خودم و با آسمان و با ابرها ،
که رهاتر از همیشه در آسمان های خیال ، پرواز کنم و در آغوش ابرهای آرامش ، بخوابم .
و بخندم ،
و آرام باشم ...
قرار گذاشته ام با کبوترها ، گربه ها ، گنجشک ها ،
با برگ ها ، با قاصدک ها ، با گل ها ...
قرار گذاشته ام آنقدر برای خودم باشم که هر جای زندگی که دلم گرفت ؛ با مرورِ حالِ خوب این روزهایم بخندم ،
و هر جا که کم آوردم ؛ بی معطلی با خودم توی کافه ای ، خیابانی ، چیزی ، قرار بگذارم ...

#نرگس_صرافیان_طوفان

درختِ خشکم و هم‌صحبتِ کبوترها
تو هم که خستگی‌ات رفت
می‌پَری از من..!


#علیرضا_بدیع