•
به‌ قول سعدی:

‏دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد
ابری که در بیابان بر تشنه‌ای ببارد 🤍

♡

عطرِ تنت
مثل نقوش برجسته‌ی گل
میانِ لب‌هایم مانده است
با ترانه‌ے لبانت بنفشه‌هاے وحشی را
دیوانه وار چین بزن
روی پوست تشنه‌ام ..!!


#شهاب_شهابی

در میان بازوان تو
ماھی ھمیشه تشنه‌ام ...


#فریدون_مشیری

در وصف صداش بهش بگو:

من تشنه‌ی صدای تو بودم
که می‌سرود،
در گوشم
آن کلام خوش دلنواز را...

#فروغ_فرخزاد

درد و دلاتو به کسی نگو
خیلیا تشنه‌ ی اشکای توان :)

.࿐

عشق یک عکس یادگاری نیست
عشق محصولِ ترس از تنها ماندن نیست
عشق فرزند اضطراب نیست
عشق آویختنِ بارانی به نخستین میخی
که دستمان به آن میرسد نیست
عشق یک تَوَهُّم بازیگوشانه‌ی تَن گرایانه نیست
عشق گرانبهاترین کالای مصرفی جهان است
یک کاسه آب خنک برای تشنه‌ی همیشه تشنه ...!

. #یک_عاشقانه_آرام
.#نادر_ابراهیمی

تفنگت را زمین‌ بگذار!
برای ما قسم خوردی!
قسم خوردی ز نام ما، ز حق و احترام ما،
قسم خوردی حفاظ جان ما باشی!
تفنگت را زمین بگذار! سهم ماست آزادی!
که حق ماست شرعا، منطقا، این ظلم را محکوم و این اجبار را، تحقیر را محکوم و این تزویر را محکوم‌ سازیم و... تو هم باید؛
کنار مردمت باشی!
تو باید یار ما، همراه ما، دستان قدرتمند ما باشی!
تفنگت را زمین بگذار! من مردم! چرا من را؟ تو باید ظلم را، ایران‌فروشان را،
تو باید دشمنان خاک ایران را،
تو باید درد را سرکوب می‌کردی! نه من را
من! منی را که؛
هزاران درد و ظلم و بی سرانجامی،
تورم، فقر، غارت، رنج و ناکامی
تمام سهمم از ایران شد و گفتم نه! من مجرم شدم حالا؟!
تفنگت را زمین بگذار،
دفاع از خویش و از حق گر گناه است این زمان، هیهات از این ذلت!
گنهکارم؟ بیا و هم‌گناهم باش
به خونم تشنه‌اند این‌ها،
من ایرانم! پناهم باش...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

گفت «درکت می‌کنم» و من انگار سال‌ها نیاز داشتم همین را بشنوم، انگار هیچ پاسخی و هیچ توجیهی و هیچ لبخندی برای حال درونم، به قدر این مفهوم عمیق، کفایت نمی‌کرد.
گفت «من درکت می‌کنم» و آرام گرفتم، مانند تشنه‌ای که به آب رسیده‌باشد

. .

وقتی گرسنه‌ای یه لقمه نون خوشبختیه.
وقتی تشنه‌ای یه قطره آب خوشبختیه.
وقتی خوابت میاد یه چرت کوچیک خوشبختیه.
خوشبختی یه مشتی از لحظاته....
یه مشت از نقطه‌های ریز که وقتی کنار هم قرار میگیرن یه خط رو میسازن.


. فریاد مورچه‌ها
#محسن_مخملباف

به تو فکر می‌کنم؛
به همه‌‌ی‌ این روزها که نتوانستم در آغوشت آرام بگیرم.
به همه‌ی‌سفرهایی‌ که سَبک‌ترم نکرد.
به همه‌ی آدم‌هایی که به ناعادلانه‌ترین حکم‌ها زنجیر شده‌اند.
به این که غمگین‌ترین تَرانه‌ها را، تشنه‌ترین آدم‌ها به شادی، سروده‌اند.
عاشقانه‌ترین قصه‌ها را تنهاترین‌ها نوشته‌اند.
تلخ‌ترین اِسارت‌ها را، آزادی‌خواه‌ترین انسان‌ها کشیده‌اند.
عمیق‌ترین دَخمه‌ها را برای بلندپروازترین مبارزان کنده‌اند
و زشت‌ترین دنیا را برای زیباترین چشم‌ها ساخته‌اند.
هزار جای کارِ این دنیا می‌لنگد.
دوباره باید ویرانش کرد و به آتشش کشید.


#عزالدین_ماهرویان