خودم رو به در و دیوار میکوبم تا به طور ناخودآگاه حتی یک‌ذره هم شباهتی با شخصیت منزجر کننده‌ی آدم‌هایی که یه روز توو زندگی‌م بودن؛ نداشته باشم. لطفا لطفا لطفا. نمیخوام حتی قطره‌ای از طرز وجودیت‌شون‌ تصادفاً بین تار و پودم جا مونده باشه.

امروز تو کتابخونه ، خیلی تصادفی قشنگ‌ترین تعریف از عشق رو خوندم :

یکی میگفت موقع رانندگی فکر کن
تمام راننده های جاده کورن،
اینطور کمتر تصادف میکنی.
ولی من میگم: تو زندگیت فکر کن همه
بیشعورن
اینجوری کمتر اذیت میشی:)

تصادفی با یکی آشنا میشی ولی بعدش کارت به جایی میکشه که اگه تصادف میکردی دردش کمتر بود.

.️تصادف هولناک
توجه داشته باشید که از آدم غیر متخصص چیزی یاد نگیرید
g
لینکی که تو ویدیو میده

سبز شخصی است که روزی ، کاملا تصادفی بخشی از زندگی‌ات می‌شود و تورا نجات می‌دهد. شخصی که دیگر نمی‌توانی زندگی را بدون او تصور کنی.


سبزمن.

We don't meet people by accident. They are meant to cross our path for a reason.

ما آدما رو بر حسب تصادف ملاقات نمی‌کنیم اونا به یک دلیلی از گذر ما عبور میکنن.

یه روزی با واقعیت تصادف میکنی، همون لحظه رویات میمیره.

امروز آقای تراپیست یه چیزی گفت که درست بود ولی نتونستم هضمش کنم.
گفت بعضی آدما وقتی عصبانی میشن برای اینکه به لحاظ روانی تخلیه بشن نیاز دارن تو رو هم عصبانی کنن.
مثلا سر صحنه تصادف اگه بهش بگی ببخشید من مقصرم بودم و جبران می‌کنم و...، کوتاه نمیان و تا عصبانیتت رو نبینن رها نمی‌کنن.

به نظرم زندگیِ هر آدمی شبیه یک شعره،
زندگیِ من این شعر از عباس کیارستمی هستش:

در زندگیِ من؛
نقش تصادف؛ بیش از تصمیم؛
نقش تنبیه ، بیش از تشویق؛
نقش دشمن؛ بیش از دوست است.