کپشن خـــاص pinned «به نظرم اون تلاش‌هایی که هیچوقت کسی ازشون اطلاعی پیدا نمی‌کنه و در نهایتم به نتیجه نمیرسه، تبدیل میشن به بدترین نوع سرافکندگی و غم فقط خودت میدونی چقدر می‌خواستی، چقدر زور زدی و نشد تو میمونی و این نشدن ها....

به نظرم اون تلاش‌هایی که هیچوقت
کسی ازشون اطلاعی پیدا نمی‌کنه
و در نهایتم به نتیجه نمیرسه، تبدیل
میشن به بدترین نوع سرافکندگی
و غم فقط خودت میدونی چقدر
می‌خواستی، چقدر زور زدی و نشد
تو میمونی و این نشدن ها....

لابلای تلاش‌هات برای نجات رابطه/زندگی مشترک اینو یادت باشه؛ تو هیچوقت نمیتونی آرامش و خوشحالی رو جایی پیدا کنی که همونجا گمش کردی...

از آدمایی که حس کافی نبودن توی تو ایجاد می‌کنن دوری کن، فاصله بگیر. تو کافی هستی، دوست‌داشتنی هستی، حتی با تمام نقصات، تلاشای بی‌نتیجت و احساساتی که داری. تو با اشتباهاتت قشنگی، با تجربه‌هات ارزشمندی و با نابلدبودنت خواستنی‌ای. تو زیبایی، ظاهرت، صدات، افکارت، رفتارت، هدفات، آرزوهات، تلاش‌هات، سبک زندگیت و هر چیزی که به تو مربوط میشه زیباست. هیچ وقت برای کسی که زیباییاتو نمیبینه یا نادیدش می‌گیره تغییر نکن، اون آدم مناسب تو نیست، حذفش کن و منتظر فرد مناسبت، همونی که همه جوره قدرتو می‌دونه و می‌خوادت بمون.

با کفش‌ اسپرت‌ تلاش‌ میکنم
با پاشنه‌ بلندمو موفقیتامو‌ جشن‌ میگیرم..

.࿐

این‌که باید بپذیری با وجود تمام تلاش‌ها بعضی‌چیزها دیگه مثل سابق نمی‌شه، و تو اون حس‌، اون رابطه، و اون روزهارو در گذشته جا گذاشتی و هرروز هم داری ازشون دورتر می‌شی؛ خیلی خیلی غم‌انگیزه...

. .

این‌که باید بپذیری با وجود تمام تلاش‌ها بعضی‌چیزها دیگه مثل سابق نمی‌شه، و تو اون حس‌، اون رابطه، و اون روزهارو در گذشته جا گذاشتی و هرروز هم داری ازشون دورتر می‌شی؛ خیلی خیلی غم‌انگیزه.
زهره احمدی


. .

نباید یادت بره که تو زیبایی،
ظاهرت،
صدات،
افکارت،
رفتارت،
هدفات،
ارزوهات،
تلاش‌هات،
سبک زندگیت
و هر چیزی که به تو مربوط میشه زیباست.
هیچوقت برای کسی که زیباییاتو نمیبینه یا نادیدش میگیره،
تغییر نکن، فقط خودت باش.

این بار که از این دریای خروشان به سلامت عبور کردیم، این‌بار که رگبار پایان گرفت و هوا صاف شد، همه‌تان را با عشق بغل می‌کنم.
من یک دنیا شوق و لبخند برای روزهای خوبمان کنار گذاشته‌ام و بغل‌بغل مهربانی و دلخوشی و هزار هزار بهانه‌ی روشن برای خوشبختی در پستوی ذهنم پنهان کرده‌ام و زمانش که رسید، برای همه‌مان از رهایی و شادی و عشق خواهم‌گفت.

چقدر مثل خانواده شده‌ایم این‌روزها...
از کنار هرکسی که در خیابان عبور می‌کنم، انگار سال‌هاست می‌شناسمش. انگار باتمام این چشم‌ها و چهره‌های مهربان قراری دارم، انگار چیزی ما را به هم پیوند داده، آنقدر محکم که جدا شدنی نیستیم و فراموش نمی‌کنیم هرگز، که چقدر به هم نیاز داریم و نیاز داریم که حال همه‌مان خوب شود. انگار همه در نهایت اندوهی مشترک غوطه‌وریم و داریم با تمام توان و با هم به سمت نور پیش می‌رویم و مراقبیم که تاریکی و اندوه و خشم، ما را نبلعد و کمک می‌کنیم به هم که قوی بمانیم و طاقت بیاوریم و در دل تندباد روزگار نشکنیم؛ به شوقِ بهار و به شوق روزهای روشن و خوبی که در انتظار ماست...

طاقت بیاوریم، برای تمام رنجی که تا امروز کشیدیم و تاریکی و خشمی که پشت سر گذاشتیم و دلخوشی‌های ساده‌ای که نداشتیم.
طاقت بیاوریم، به حرمت تمام تلاش‌های بیش از توان و زخم‌های رسیده به استخوان.
طاقت بیاوریم چون آگاه نیستیم به اینکه آخرین پله‌ی این سیاهچاله کجاست و کجای این قصه، به رهایی و نور می‌رسیم...
طاقت بیاوریم.

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

وطنِ انسان
جایی نیست که انسان در آن متولد شده باشد
بلکه جاییست که در آن
تمام تلاش‌هایش برای فرار به پایان برسد...

#محمود_درویش