هرکسی به اندازه‌ی عمق رنج‌هایش درک می‌کند و بغض می‌کند، و همانقدر هم قدر شادی و سعادت را می‌داند سختی و آسودگی از یکدیگر جدا نشدنی هستند و اگر یکی از این دو نباشد آن‌یکی مفهموم خود را از دست می‌دهد
اما چقدر زیبا هستند رنج‌ کشیده‌هایی که ناگفته حرف دلت را می‌فهمند، شفقت درون رفتارت را درک می‌کنند و نیازی به توضیح ندارند، این آدم‌ها اگر سرشان به اوج افلاک هم برسد هویت خود را فراموش نمی‌کنند
مادامی که طوفان از راه برسد از آن عبور می‌کنند و دل‌خوش به آرامش بعد از آن نمی‌شوند، اما قدر تمام دقیقه‌های خوشبختی را می‌دانند...

.مهشید تمسکی

میدونی یروزی آدم چشماشو باز میکنه میبینه همچی عوض شده و تو شاید نتونی بعضی چیزا رو تغییر بدی، مثلا آدم حسرت بچگیاشو میخوره که تموم میشه میره و خیلی چیزای دیگه که از دست میده بدون اینکه خودش باعثش شده باشه، اینکه چیزی که تغییر کرده رو نتونی عوض کنی بدترین احساس دنیاست.
اما همیشه یچیزی هست که تغییر نمیکنه و اون حسی که خودت به وجودش میاری، با انتخاب خودت و تموم شدن و نشدنش دست خودته، چیزی که شاید کسی فکر کنه میتونه از تو بگیرتش اما نمیدونه که تو دیگه از اون حس ساخته شدی و تموم شدنش باعث تموم شدن خودت میشه

#مهشید_تمسکی

و زندگی همین است...
در سایه‌ای به دور از هیاهوی آدم‌ها دو فنجان قهوه باشد، تو باشی و من...
شیرینی‌اش هم بماند پای چشمانمان...

.مهشید تمسکی