‏از اون آدمایی شدم که بین کَم و هیچی، هیچی رو انتخاب میکنم!
دیگه نه توان آدم‌های نصف و نیمه رو دارم، نه رفاقت های یکی دو روزه، نه هر نوع رابطه‌ی انسانی نصفه و نیمه!
ترجیحم اینه نداشته باشم!
نداشتن خیلی از چیزا، بهتر از نصفه ونیمه داشتنشونه، مخصوصا آدم‌ها…!

متاسفانه اطرافیانم هیچ‌وقت متوجه نشدن که وقتی بابت رفتارشون ازشون توضیح می‌خوام بخاطر دوست داشتنشونه، بخاطر این‌که می‌خوام نگهشون دارم وگرنه که گوربابای هرکی هرکاری که کرد.


. .

من من هنوز نفهمیدم ‏چطوری همه‌ی‌ آدما انقد چیزای قشنگ تنشونه ولی مغازه‌ها انقد چیزای زشت دارن؟

..

آدما از زندگی هم میرن، تنها چیزی که باقی میمونه مدل رفتنشونه

آدمای زیادی وارد زندگیامون میشن اما فقط اونایی موندگارترینن که بیشتر از بقیه ما رو به خودمون نزدیک کنن، آدمایی که باعث میشن خودمون رو فراموش کنیم زود از زندگی‌مون میرن، چون رسالت این آدم‌ها بعد از رفتنشونه که اتفاق میفته..
وقتی که می‌فهمیم نبودنشون نعمتی بوده که فقط بعد از رفتنشون درک می‌شده!

.

‏لذت یه سری چیزا به نخواسته، داشتنشونه، انگار اگر بخوای و داشته باشیشون، بیشتر خوشیش از بین میره، اتفاقات کوچیک یهویی دوست داشتنی

هيچ دقت کردين ميوه هاي بهار و. تابستون همه لباس نازک تنشونه مثل توت فرنگي البالو گيلاس زرد آلو...
اما ميوه هاي زمستون کاپشن و اورکت پوشيدن مثل پرتقال و نارنگي، لا مصب کيوي لباس پشمي پوشيده انار هم که ديگه پالتو چرمي تنشه......
.-.