اونجا که داریوش میگه:
" چنان دل کندم از دنیا که شکلم شکل تنهاییست"
دقیقا همونجا.


. .

‏هر عشقی عشق نیست ،
بعضی وقت ها فقط یک تلقین ساده از سر تنهاییست

...........
.
.
..جمعه هم شعر خداست
.
..غزلی رویاییست
.
..که ردیفش غربت
.
..قافیه اش تنهاییست
.
..جمعه را باید خواند
.
..جمعه را باید زیست
.
..جمعه هم رنگ خداست
.
..یک بغل زیباییست

✨
چـه کسی گفت کـه تنهـا هستـم
مـاه بـالای سـرِ تنهاییست

‌✨
‏زنانگی سرشار از تنهاییست

خیلی وقت است دستهایم را
با لیوان چاییم گرم میکنم !
این اوج تنهاییست . . .
‌ ‍
❣

جمعه هم شعر خداست
غزلی رویاییست،که ردیفش غربت
قافیه اش تنهاییست
جمعه رابایدخواند،جمعه را باید زیست
جمعه هم رنگ خداست،یک بغل زیباییست

جمعه تون زیبا

صدایی ازدرون بامن میگوید:
شروع فصل سردتنهاییست........

ﻣﻦ ﺩﺭﺳﻢ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ!!!
ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻨﮑﻮﺭﯼ ﻣﻮﻓﻖ!
ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺩﺍﺷﺖ ﺧﻮﺏ ﭘﯿﺶ ﻣﯿﺮﻓﺖ!
ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻗﺒﻠﯽ ﺑﺎ ﺗﺴﺖ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻡ...
ﮐﻪ ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩﻡ!
ﺳﻮﺍﻝ ﺍﻭﻝ ﺁﺭﺍﯾﻪ ﺍﺩﺑﯽ ﺑﻮﺩ
ﺷﻌﺮﯼ ﺍﺯ ﻫﻮﺷﻨﮓ ﺍﺑﺘﻬﺎﺝ....
"ﺑﺴﺘﺮﻡ ...ﺻﺪﻑ ﺧﺎﻟﯽ ﯾﮏ ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﺴﺖ
ﻭ ﺗﻮ ﭼﻮﻥ ﻣﺮﻭﺍﺭﯾﺪ
ﮔﺮﺩﻥ ﺁﻭﯾﺰ ﮐﺴﺎﻥ ﺩﮔﺮﯼ...."
ﻭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮ...
ﮐﻨﮑﻮﺭﯼ ﺑﺎ ﺭﺗﺒﻪ ﺍﻓﺘﻀﺎﺡ ﺑﻮﺩ...!
ﻭ ﻣﻦ
ﺳﺮ ﺟﻠﺴﻪ ﮐﻨﮑﻮﺭ
ﺗﻤﺎﻡ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺧﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺩﯾﺪﻡ!
ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﺷﺪﻡ!
ﻫﻤﻪ ﺳﺮﮔﺮﻡ ﺗﺴﺖ ﺯﺩﻥ
ﻭ ﭘﺴﺮﮐﯽ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ...
ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﻫﻮﺷﻨﮓ ﺍﺑﺘﻬﺎﺝ ﺭﺍ ﻧﺒﺨﺸﻢ ﯾﺎ ﻣﺸﺎﻭﺭ ﺭﺍ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ ﺑﺎ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﻦ، ﺣﺘﻤﺎ ﺻﺪ ﻣﯿﺰﻧﯽ!
ﻫﯿﭻ ﮐﺪﺍﻡ ﻓﮑﺮ ﺍﯾﻦ ﺟﺎ ﺭﺍ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻃﺮﺍﺡ ﺳﻮﺍﻝ...
ﺑﺎ ﯾﮏ ﺷﻌﺮ ﻧﯿﻢ ﺧﻄﯽ
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺭﺍ ﮔﺮﻩ ﺑﺰﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﯾﻨﺪﻩ!
ﻓﺪﺍﯼ ﺳﺮﺕ...
ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺁﺯﺍﺩ ﺯﯾﺎﺩ ﻫﻢ ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ

آنقَدَر وسوسه دارم بنویسم که نگو...
آنقَدَر حسرت دیدار تو دارم که نگو...

بس که دلتنگ تو ام ،از سر شب تا حالا...
آنقَدَر بوسه به تصویر تو دادم که نگو...

جانِ من حرف بزن!
آنقَدَر گوش به فرمان تو هستم که نگو...

کوچه پس کوچه ی این شهر پر از تنهاییست
آنقَدَر بی تو در این شهر غریبم که نگو...

جانِ من زود بیا
آنقَدَر حسرت آغوش تو دارم که نگو...

به خدا دلتنگم!
رو به رویم بِنِشینی کافیست
همه دنیا به کنار...
گرچه از دور ولی، من تو را میبوسم...
آنقَدر حسرت ديدار تو دارم که نگو. ..