اگه می‌تونستم، زندگی‌م رو بهت می‌دادم تا دوباره زندگی کنی. یه جور دیگه. این‌بار اون‌طوری که خودت می‌خوای. طوری که برای تو شایسته و مناسبه. نه چیزی که الان، این‌شکلی بهش مجبوری.

Life became so difficult that I couldn't stop myself from crying! :)

زندگی اونجایی سخت شد که دیگه نتونستم خودمو با گریه خالی کنم!:)

هیچ بردی تو زندگیم نداشتم، حتی نتونستم دل تورو ببرم.

خیلی
جاها
هم
زورم
رسید
هم
میتونستم
ولی
دلم
نیومد !!

آدمِ باخت نبودم، اگر هر بار بهت می‌باختم، چون حریف موردعلاقه‌م بودی‌. نه چون نمی‌تونستم ببرمت.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

اگه
می تونستم برگردم به گذشته فقط یه جمله داشتم که به خودم بگم : بهتر زندگی کن ،
این آدمها ارزش غصه خوردن ندارن ..

اگه میتونستم برگردم به
گذشته میومدم پیش تو
دستتُ میگرفتم میبردمت به زمان حال، 
خود الانمو نشونت میدادم و میگفتم:
نگاه کن اگه بری اینجوری میشه، نرو...

21:21..

کاش یه‌روزی مشخص بشه تمام حرف‌هایی که می‌تونستم بزنم و نزدم چیشده و کجا رفته. تبدیل به چی‌ شدن. نفرت؟! عشق؟! حرف های من اَرزون و بی‌اَرزش نبودن بخوان « هیچ » بشن.

اشک‌هام رو می‌ریزم ولی در آخر با خودم می‌گم همه‌ی قدم‌هایی که تا به الان برداشتم قدم‌های بزرگی بودن. راه افتادم در حالی که نمی‌تونستم به چیزی جز سیم‌خاردارهایی که به پاهام فرو رفته بودن فکر کنم. حتی هنوز هم وقتی سر برمی‌گردونم به جای رد پا رد خون می‌بینم، ولی ادامه می‌دم. به رفتن و خون ریختن ادامه می‌دم.

دلم کلی آخیش میخاد.
آخیش تموم شد.
آخیش حل شد.
آخیش تونستم.
و آخیش رسیدم .