ما می‌میریم. اما رد پای ما به جا می‌مونه. توی نامه‌ای که نوشتیم، توی موسیقی‌ای که نواختیم، تویِ ریشه‌های گلی که یه روز تو باغچه کاشتیم، تو قلبی که گرمش کردیم. شایدم نه؛ بهتره بگم ما زنده می‌مونیم، توی هر چیزی که یه روز بهش زندگی بخشیدیم.

به قولِ تولستویِ عزیز :

زندگی واقعی زمانی ست
که تغییرات کوچک رخ دهد
شاید یک گلدانِ کوچک یا یک کتاب جدید 🪴.

♡

تمومِ آدمایِ دنیا حقِ اینو دارن که تویِ بعضی از مقاطع زندگیشون ندونن که از دنیایِ به این بزرگی چی می‌خوان، حق دارن سردرگم بشن، راهشونو گم یا فراموش کنن، ناامید بشن، کفر بگن، همه‌چیز و از دست رفته و بی‌فایده ببینن. سرد و بی‌روح باشن و عصبانی. این حال مثل یه مرخصی از همه‌ی ابعاد زندگیه . . .

‏یه جوری از آدما رد نشید ، که انگار یه کاروانسرایِ بینِ راهی تویِ بیابون بودن و فقط موقع گرفتاریِ راه سراغشون رفتید ...
• |.|

اونجا که جناب داریوش میخونن:

تو برام خورشید بودی تویِ این دنیای سرد.️

تو واسه من مثلِ یه پناهگاهِ امن تویِ جنگل پر از گرگی .️

هیچ چیز ارزش اینو نداره که بخاطرش
کسی که دوسش داری رو ترک کنی!
شانس ها، موقعیت ها، مقام ها و تفریحات تویِ زندگی، مدام و به شکل های مختلف در حالِ رُخ دادنه اما احساس پاکِـ عشق...
معدود دفعات، شاید دوباره اتفاق بیوفته
اینکه تو کسی رو پیدا کُنی که فقط
" برای تو کامل باشه "
فقط یک بار اتفاق میوفته...

#الی_روشن

ولی یه آدم سَوای اینکه میتونه عشقت باشه
میتونه همزمان خون تویِ رگات
نورِ چشمات
روحت
اصلا تمامِ وجودت باشه ..️.

من تورو جورِ دیگه ای دوست دارم ، اینجوری که حاضرم برای ذوقِ تویِ چشمات هزار بار بمیرم و زنده بشم پسرِ قشنگم 🤍

از تمامِ گندم زار ها
تویِ تمامِ شهرها
تویِ تمامِ دنیا
اون اومد تویِ گندم زارِ من قدم زد
#Casablanca .