آدَم ها می آیَند..

دَردهارا میخوانَند......

اَگر خوشِشان آمَد میخَندَند.....

اَگَر بیشتَر دوست داشتَند کپی میکُنَند.....

اَگَر بَرایِ نِویسَندِه اش اَرزِش قاعِل بودَند کامِنت میگزارَند...

اَما هیچکُدام نِمیتَوانَند دَردی کِه دَر مَطالِب هَست را حِس کُنَند......

✍ بدُنـبـال کَسـی بـودَم کـه بتـونَم بـا او زِنـدگـی کُنَم...
⇦ امـا...
✍ کَسـی را یـافـتَم کـه نـمی تَوانَم بـی او زِنـدگـی کُنَم...

میآنگـینِ مُدتی که یک دُختــر میتَوانَد رازی را نِـگه دارد ..

دُو روز عَست :|

+ مَطلب کاملاً عِلمیُ تحقیق شُده ـَس :/

←sᴀϙᴀʀ→