خدا کند که کسی بی قرار من باشد
کسی که تا دم آخر کنار من باشد

من از دل سفری پرملال می آیم
کجاست آنکه در این راه یار من باشد؟

کسی که هر نفس پاکش آبروی من است
کسی که هر قدمش اعتبار من باشد

رفیق بی کلک جاده های تنهایی
شریک خستگی روزگار من باشد

همان گلی که در این راه زرد می شکفد
کسی که وقت تکیدن بهار من باشد

همان کسی که اگر کوله بار من خالی ست
تمام من! همه دار و ندار من باشد

در این قفس چه اسیرم! چقدر بی تابم!
چه می شود که شبی هم قطار من باشد؟

نمانده فاصله ای، پای ایستگاه ای کاش
عزیز گمشده چشم انتظار من باشد...

#محسن_نقدی