من معتقدم صدا زدن آدم‌ها با اسم شناسنامه‌هایشان کار چندان دلچسبی نیست! این اسم‌ها را دیگران انتخاب کرده‌اند!
باید ویژگی‌های آدم‌ها را فهمید و بعد جور متفاوتی صدایشان زد!
مثلا من تو را "التیام" صدا میزنم

“اگر انسان‌های التیام‌یافته گذشته‌ای دارن؛ پس انسان‌های ناخوش هم باید آینده‌ای پیش رو داشته باشن.”

مارگارت لیتل چقدر دقیق گفته:

‏آدم‌هایی که زخم‌های عمیق دارند، ممکن است زیبایی را بیش از دیگران احساس کنند، چرا که زیبایی، نویدبخش التیام است.

‏لازم نیست وقتی درد می‌کشی، لبخند بزنی
لازم نیست بگی "خوبم" وقتی که نیستی
احترام گذاشتن به احساساتت، اولین قدم برای التیامه

یه روز التیام پیدا میکنی؛ از همه‌ی اون چیزهایی که درموردشون حرف نمیزنی. همه‌ی اون وقت‌هایی که یه معذرت‌خواهی ساده هم نشنیدی، همه‌ی اون کلمات یا رفتارهایی که بهت آسیب زدن. از سایه‌ی اون ترس مسخره که هیچوقت قرار نیست «دوست‌داشته» بشی— التیام پیدا میکنی، التیام پیدا میکنی، التیام پیدا میکنی.

تنها دیتی که الان تمام درگیری های فکری و بدبختیامو ازم دور میکنه ...

دقیقا اونجایی ک زخمامون التیام پیدا میکنن میفهمیم ک لازم نبوده حتی لحظه‌ای اصالت و شخصیتمون رو فدای نگه‌ داشتن دیگرانی تو زندگیمون کنیم ک قدردان عشق و احترام ما نبودن.

دنیا منتظر این نمی مونه تا انتقام زخمای تورو بگیره یا زخمات و التیام ببخشه، روزگار حرکت میکنه و تورو پشت سرش عقب میذاره!
پس بجای نشستن برای امید واهی حرکت کن!

Maturing is accepting you won't always get all the answers or apologies for the shit that hurt your heart...but you heal anyway.

بالغ شدن به این است که بپذیری همیشه همه ی جواب ها یا عذرخواهی ها را برای چیزهایی که قلبت را آزار می دهد دریافت نمی کنی، اما به هر حال التیام پیدا میکنی.

بخشیدن باعث التیام نمیشه، التیام باعث بخشیدن میشه.

«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی »