یه استعداد جالبی دارم اونم اینه که می‌تونم یه روز رو بارها زندگی کنم.

وینیکات چه حرف جالبی زده؛ میگه:

‏مردی که عاشق زیبایی یک زن می‌شود، کاملا متفاوت است با مردی که عاشق یک زن می‌شود و حس می‌کند او زیباست و زیبایی‌های او را می‌بیند.

‏حتی بلد نیستین وقتی آدمو ناراحت می‌کنین از دل آدم در بیارید بلافاصله شما ناراحت می‌شید :)
جالبید دوستان

یک‌چیز جالبی که توی آدم‌ها وجود داره اینه که وقتی یک‌نفر مطلقا مطیع توئه، تو به خودت اجازه می‌دی که هر بلایی دلت خواست سرش بیاری اما داستان از جایی تراژدی می‌شه که اون آدم دیگه دلش نخواد توی سلطه‌ی تو باشه. اون موقع تو یک آن به خودت میای و به این فکر می‌کنی که تو با اون آدم چیکار کردی که حاضر شده با همه‌ی عشقش بهت ازت دست بکشه، چیزی که تمام این مدت هرگز بهش فکر نکردی؛ چرا؟ چون هرگز به ذهن‌تم خطور نمی‌کرد که اون آدم یک‌روزی ازت دست بکشه.

‏خانم روانشناس یه حرف جالبی زد، گفت میدونی کی وقتشه از رابطه‌ت بیای بیرون؟ وقتی یهو حس میکنی که باید پارتنرت رو درست کنی، تغییرش بدی، نجاتش بدی یا به هر شکلی عوضش کنی، این یه نشونه مشخصه که این فرد برای تو نیست.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

‌
چقدر این متن درسته:

«چه رسم جالبی‌ست
محبتت را میگذارند پای احتیاجت،
صداقتت را میگذارند پای سادگیت،
سکوتت را میگذارند پای نفهمیت،
نگرانیت را میگذارند پای تنهاییت،
و وفاداریت را پای بی‌کسیت،
و آنقدر تکرار می‌کنند که خودت باورت میشود که تنهایی و بی‌کسی و محتاج.
پس محبتت، صداقتت، سکوتت، نگرانیت و وفاداریت را برای همه خرج نکن» .

. .

اطرافیانم همیشه یک کار جادویی جالبی می‌کنن و اونم اینه که وقتایی که بهشون نیاز دارم غیب می‌شن.

روند جالبیه، آدم‌ها ممکنه برامون از یه غریبه تبدیل به یه دوست بشن و بعدش از یه دوست به چیزی بیشتر، و یهو خیلی غریبه‌تر از غریبه.

«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

یچیز جالبی که یبار تو یکی از کتابام خوندم این بود که بسیاری از کودکان وقتی نسبت به مرگ و مردن آگاه میشن، بصورت ناهشیار با خودشون عهد میبندن که هیچ وقت سرمایه گذاری کاملی روی زندگیشون نکنن و هرگز به شخصی دلبسته نشن! چون میدونن که روزی زندگی به پایان میرسه و شخص محبوبشون رو از دست میدن. پس در بزرگسالی ممکنه از ورود به رابطه و دوست داشتن یه فرد ترس و واهمه داشته باشیم. پس ما یا انتخاب میکنیم که با وجود فانی بودن دنیا زندگی کنیم، یا بخاطر هراس برای از دست دادن افراد مورد علاقه ی زندگیمون، روی به محدود سازی خودمون میاریم و در جبهه مرگ می ایستیم تا زندگی!

آدم جالبیم اول اشکامو پاک می‌کنم بعد دلیلشو :(

♡