فقط اونجا که جاوید به ابرا میگه :
نفهمیدی نفسم به نفست بنده 🥲.️.

فقط به وسیله عشقه که یک داستان جاویدان میشه

بی تعلق گذر از عالم و
جاویدان باش...


" صائب "

#جاوید_جانم.
روز مرد بهانه ست ،.
برای اینکه بگویم .
تو تا ابد در قلب منی .
بمونی برام ....
#روزت_مبارک_عزیزم .....






ادامه اسامی بزودی اینجا ..
┄•●❥ .

منزلگه دلها همه کاشانه ی عشق است
هرجا که دلی گم شده در خانه ی عشق است

ویرانه ی جاوید بماند دل بی عشق
آن دل شود آباد که ویرانه ی عشق است.❤️

به دنبال کسی هستم دردم را دوا باشد!
میان خسته‌گی‌هایم صدای آشنا باشد!

به دنبال کسی هستم که دستانش پر از امید!
میان شهر چشمانش پر از عشق و صفا باشد!

به دنبال کسی هستم که در این وادی غربت!
میان این همه دوری برایم تکیه‌گاه باشد!

به دنبال کسی هستم که تقدیمش کنم دل را!
و او هم با نگاه من به خوبی آشنا باشد!

به دنبال کسی هستم که چون دریای بی پایان!
برایم بی کران باشد و آرام و نهان باشد!

به دنبال کسی هستم که مانند شقایق‌ها!
همیشه عاشق و شیدا ولیکن جاویدان باشد!

دلش به ناله میازار و
ختم کن حافظ
که رستگاری جاوید در کم آزاری است ...

مهم ترین پرسش همۀ آدمیان همین است که ما برای رسیدن به رستگاری چه باید بکنیم؟

و پاسخ مکرر حافظ این بوده است که رستگاری و رسیدن به بهشت جاوید در این است که تا حد امکان مایۀ آزار هیچ کس نباشیم و تا آنجا که توانیم مایۀ سرخوشی و دل خوشی همگان شویم؛ چنانکه در کلام حضرت امام رضا (ع) در بیان صفات مومنان آمده است:

" الخیر منه مأمول والشرّ منه مأمون"

مومن کسی است که مردم به خیرش امیدوارند و از شرّ او ایمنند.

ستارخان در خاطراتش می گوید:
من هیچوقت گریه نکردم،
چون اگر گریه می کردم آذربایجان شکست می خورد
و اگر آذربایجان شکست می خورد ایران شکست می خورد.
اما در زمان مشروطه یک بار گریستم.
و آن زمانی بود که 9 ماه در محاصره بودیم بدون آب و بدون غذا.
از قرارگاه آمدم بیرون، مادری را دیدم با کودکی در بغل، کودک از فرط گرسنگی به سمت بوته علفی رفت و بدلیل ضعف شدید بوته را با خاک ریشه می خورد، با خودم گفتم الان مادر کودک مرا فحش می دهد و می گوید لعنت به ستارخان.
اما مادر، فرزند را در آغوش گرفت و گفت:
"اشکالی ندارد فرزندم، خاک می خوریم، اما خاک نمی دهیم."
آنجا بود که اشک از چشمانم سرازیر شد .
جاویدان باد نام کسانی که بخاطر عزت این مملکت و آب و خاک، جانانه ایستادند

#شهید_احمد_سوداگر
رزمنده هشت سال دفاع مقدس و خادم رزمندگان در قرارگاه خاتم​ الانبیاء و لشکر 27 محمد رسول الله (ص) و رئیس #پژوهشگاه_علوم_و_معارف دفاع مقدس، #سردار_سرتیپ_پاسدار_حاج_احمد_سوداگر پس از سال‌ها مجاهدت و مبارزات پس از تحمل شکیبانه​ جراحات دوران دفاع مقدس در بیست و ششمین سالگرد این عملیات، در روز 21 بهمن 1390بر اثر جراحات فراوان ناشی از جنگ و عوارض شیمیایی به یاران و همرزمان شهیدش پیوست.

نام و یاد این شهید بزرگوار همواره زنده و جاوید باد.

بــِــﻬــِــﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ


ﻣﻨﻢ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﺪﺍ ﺳﻌﺪﯼ . .


ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﻏﻨﭽﻪ ﯼ ﻟﺒﻬﺎﺕ . . ﺑــِــﺸــﯿﻨﻪ ﻃﺮﺡ


ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ


ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ !




ﻣﻨﻢ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﺪﺍ ﻋﻄﺎﺭ !



ﺑﺪﻭﻥ ﺟﺎﻭﯾﺪ ﻣﯽ ﻣﻮﻧﻪ , ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﯼ



ﺩﯾﺪﺍﺭ !



ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ !



ﻣﻨﻢ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﺪﺍ ﺳﻬﺮﺍﺏ !



ﺧﻮﺷﺎ ﺁﻏﻮﺵ ﺩﺍﻍ ﺗﻮ , ﺧﻮﺷﺎ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ



ﻧﺎﺏ !!!



ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ !



ﻣﻨﻢ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﺪﺍ ﺧﯿﺎﻡ !



ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺩﺍﻍ ﺁﺗﯿﺶ ﻟﺒﺖ , ﺭﻭ ﺻﻔﺤﻪ ﯼ



ﻟﺒﻬﺎﻡ !!!!!!!



ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ !



ﻣﻨﻢ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﺪﺍ ﺟﺎﻣﯽ !



ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﻡ ﻧﺸﯽ ﻫﺮﮔﺰ , ﺍﺳﯿﺮ ﺗﯿﺮ ﻓﺮﺟﺎﻣﯽ !!!!!



ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ !



ﻣﻨﻢ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﺪﺍ ﻧﯿﻤﺎ !



ﻣﻨﻢ ﻋﺎﺷﻖ ﺗﺮﯾﻦ ﻋﺎﺷﻖ , ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ ﺗﮏ ﻭ



ﺗﻨﻫﺎ!!!!