When you hug me, I don't think about anything anymore, all my thoughts disappear as if they never existed; Your arms are the only place I need to continue my life

وقتی بغلم میکنی دیگه به هیچ چیزی فکر نمیکنم، همه افکارام ناپدید میشن جوری که انگار از اول نبودن؛ بغلِ تو تنها جاییه که واسه ادامه زندگیم بهش نیاز دارم.

فروپاشی روانی همون جاییه که می‌بینی آخرین پناهت هم داره مثل بقیه باهات رفتار می‌کنه…!

تا حالا حس کردی داری فراموش میشی؟ اینطوری که حس کنی تو یاد هیچکس نیستی؟ یا چه میدونم  داری به مرور زمان کمرنگ میشی؟ منم دقیقا همین حس رو دارم، حس میکنم دیگه نباید از دنیای خودم بیرون بیام باید همینجا بمونم، اینجا تنها جاییه که من کمرنگ نمیشه....

‏تا حالا حس کردی داری فراموش میشی؟ اینطوری که حس کنی تو یاد هیچکس نیستی؟ یا چه میدونم داری به مرور زمان کمرنگ میشی؟ منم دقیقا همین حس رو دارم، ‏حس میکنم دیگه نباید از دنیای خودم بیرون بیام ‏باید همینجا بمونم، ‏اینجا تنها جاییه که من کمرنگ نمیشه.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

خونه جاییه که داخلش احساس امنیت مطلق می‌کنی و راحتی.
خونه جاییه که مهم نیست کجا باشی یا کجا بری، تهش به همونجا برمی‌گردی.
خونه جاییه که درونش آرامش داری. حالت خوبه و برات یه آخیش مطلقه.
خونه جاییه که وقتی از خونه فرار می‌کنی به اونجا می‌ری.
تو “خونه” ی منی.

. .

قسمت زیباش اونجاییه که متوجه میشی مدت خیلی طولانیه که پروفایلش رو چک نکردی.

‏خوشبخت اونه که جسمش همون جاییه که فکرش هست.

.شده دلت یه جفت گوش شنوا بخواد؟
•یکی که بتونی ناشناس باهاش درد دل کنی؟
•یکی که وقتی نوشته هاش رو بخونی با خودت فکر کنی نویسنده اش از زبون تو نوشته؟
کاژه همونجاییه که نوشته هاش، حرف دل خیلی از ماست. ..
دل‌نوشته ها و روزمره هایی که سَبُکت میکنه..

Today is where your book begins, the rest is still unwritten.

امروز جاییه که کتابت شروع می‌شه، بقیه‌ش هنوز نوشته نشده.

.࿐

‏تا حالا شده یه درخت ببینید، دست بکشید رو تنه‌ش و بگید این جاییه که من باید میبودم؟ من باید این درخته باشم چون چند ساله اینجاست و رشد کرده و همه بهش عادت دارن و کسی ازش ایراد نمیگیره و بعضیا اصلا بهش توجه نمیکنن چون درخته؟ و میتونه تو سکوت بقیه رو نگاه کنه و هرجوری میخواد رشد کنه؟