آن‌جا که زنی با موهای آشفته و لبخند غمگین
بر سنگفرش‌های باران‌خورده‌ی شهر، راه می‌رود و در ذهنش شعری بی‌قافیه را زمزمه می‌کند.
و آنجا که مردی، پشت پنجره‌ی مه‌گرفته اتاقش، دستی لرزان بر چهره‌اش می‌کشد،
آرام در سکوت به سیگارش پک می‌زند و
دخان سیگارش را در آغوش نیستی رها می‌کند.
جایی‌ست که شاید هردو فکر می‌کنند
نجات‌شان در گریز است
اما این فکر تنها توهمی بیش نیست.
رفتن، تنها شکل دیگری از ماندن در تنهایی‌ست.
هیچ چیز و ‌هیچ‌کس نمی‌تواند
تنهایی بی‌انتهای‌شان را پر کند.


#رامین_وهاب_راوی

برای خودتان کسی را پیدا کنید که ساعت‌ها شما را گوش کند و ساعت‌ها به او گوش کنید، کسی که حرف‌های شما را بفهمد و حرف‌های او را بفهمید.
خیلی مهم است که دو نفر برای هم حرف‌ها برای گفتن داشته‌باشند و از هم‌صحبتی با هم لذت ببرند و کنار هم به آرامش برسند. خیلی مهم است که دونفر، از جهان و گونه‌ی انسان که به ستوه آمدند، قبل از هرکسی به هم پناه ببرند و با هم حرف بزنند. خیلی مهم است که دو نفر مقابل هم که نشستند و کنار هم که قرار گرفتند، چیزی بگویند و از هر دری حرفی بزنند و سکوت نکنند.
تضمین امن و درستی‌ست "حرف زدن" و چراغ قرمز یک رابطه درست همان‌جایی‌ست که دونفر کنار هم‌اند، اما حرفی برای همدیگر ندارند!
آنجاست که امیدها ته می‌کشد و عشق  حتی راهی برای ورود نمی‌یابد! آنجاست که همه چیز واقعا تمام شده، حتی اگر ظاهرا ادامه داشته‌باشد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

دقیقا همونجایی‌ام که شاهرخ مسکوب میگه: «دست و دلم به هیچ کاری نمی‌رود. فقط وقت تلف می‌کنم.»


. .

الان اونجایی‌ام که توی رادیو چهرازی میگه:

‏« یادته؟! یادت رفته از بس که نبودیم… »

•
‏فروغ فرخزاد جایی‌ می‌نویسه:
«من زندگی می‌کنم برای این که زودتر این بار را به مقصد برسانم نه برای این که زندگی را دوست دارم...»
منم همین‌طور خانم فرخزاد
منم همین‌ طور :)🤍

「♡」

دور... خیلی دور!
تمرکز تو بر رنجی که می‌برم
انتظارِ بی‌جایی‌ست
که هر انسانی جهانی دارد
و هر انسانی به گونه‌ای خاص،
خود را با جهانِ خود تطبیق میدهد...

آنچه که اکنون برایت می‌نویسم،
داستان ناهمگونیِ من، با جهانِ من است!
بر انسان
هیچ
اعتمادی
نیست...

#حسین_پناهی

یادمه قبلا وقتی یچیزیو یجایی‌ جا میزاشتم به شوخی میگفتن "یوقت خودتو جا نزاری" منم میخندیدم.
بزرگتر شدم دیدم نه مثه اینکه‌ واقعا بعضی وقتا خودتو یجاهایی‌جا میزاری؛
مثلا تو فرودگاه، کافه، توی یه خاطره..
#هومان_صادقی

Wherever You Are Is The Place I Belong

هر جایی که تو هستی جاییِ که من بهش تعلق دارمـ.️

♡

سیاره‌ام کجاست؟ زمین، مال من نبود !
جز رنج، سهمی از شب و روزش نداشتم
من اهل ماه یا که عطارد؟ کجایی‌ام ؟
پا را چرا به جای غریبی گذاشتم ؟




. .

عزیزدلم! نه اندوه، نه بیماری و نه گرفتاری، پایانِ راهِ تو نیستند! پایان راه تو درست همان‌جایی‌ست که کنار می‌کشی و خودت را تسلیم گردباد چموش شرایط می‌کنی.
وقتی می‌شود جسورانه از همان ابتدا مقابل اولین مهره‌‌های ناخلف ایستاد و مابقیِ مهره‌ها را نجات داد، چرا ناامید می‌شوی؟
تو قوی‌تر از چیزی هستی که فکر می‌کنی، بسیار قوی‌تر، بسیار جسورتر و بسیار تسلیم‌ناپذیرتر...




. .