من واقعا دیگه از هیچی خوشم نمیاد هیچ‌ حسی توم نیست، اصلا انگار یکی گرفته بال‌های پروانه‌هام رو با قیچی تیکه تیکه کرده، هیچی خوشحالم نمیکنه، نه شب‌ها سر وقت میخوابم، نه دیگه دلم میسوزه، نه احساساتی میشم، نه خوشحال میشم، نه زیاد میخندم، نه صمیمی میشم، نه دل میبندم، نه اجتماعی‌ام، هیچ حسی توم نیست، از قوی بودن خسته شدم.

‏احساس عدم تعلقم از مکان و افراد و اجتماع فراتر رفته و حس می‌کنم حتی به این دوره زمونه هم تعلق ندارم.

رابطه‌ای که باعث افت تحصیلی، بهم خوردن ساعت خواب، دور شدن از هدف‌هاتون، دور شدن از اجتماع و دوستاتون میشه رو فکر نکنید خیلی رابطه خوبیه و عاشق همدیگه‌اید، نه، شما فقط افراطی هستید و افراطی بودن همیشه دیر یا زود گند میزنه به همه چی، حتی رابطه.

I'm not antisocial, I'm anti negative energy, anti fakeness and anti sneaky shit.

من ضداجتماعی نیستم، من ضد انرژی منفی، ضد دروغگویی و ضد چرندیات هستم.

در بی حوصله‌ترین، کلافه‌ترین، کم صحبت‌ترین، اجتماع گریزترین و دل گرفته‌ترین ورژن خودمم.

کسایی که تند راه میرن، حجم کورتکس مغزشون بیشتره، مسئولیت‌های اجتماعی بیشتری دارن، کمالگران، به نسبت بقیه آدم‌های غمگین‌تری هستن و درونگراییشون بیشتره، این خیلی من بود.

این چند وقت اخیر خیلی اجتماعی بودم. واقعا هیچ جا غار آدم نمیشه.

زمانی که در شبکه‌های اجتماعی فعالیت می‌کنیم و یک روز بد را هم پشت سر گذاشته‌ایم، احتمالاً حسرت زندگی شاد دیگران را می‌خوریم اما خودتان را گول نزنید.
زندگی خودتان را با دیگران مقایسه نکنید.
آدم‌ها فقط لحظات خوبشان را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند.
مقایسهٔ خودتان با این افراد، تنها به اعتماد به نفس شما ضربه می‌زند.

متاسفم که اینو میگم
اما باور کنید یار خوب تمام ماجرا نیست
شما علاوه بر یار خوب نیاز دارید به پول، فرهنگ، درک شدن از جانب خانواده، شغل امن و پردرامد، هوش اجتماعی، رفاقتهای درست و قابل اعتماد...
هیچکدومش هم فقط با داشتن یار خوب درست نمیشه.
با یار خوب، نهایت کمتر واسه نداشته هاتون غصه میخورید!

People who are in a good relationship, don't have to always tell on social media to prove it.

افرادی که رابطه خوبی با هم دارند، برای اثبات این موضوع، مجبور نیستند همیشه در شبکه های اجتماعی با هم صحبت کنند.