اینکه بتونی استعدادای خودتو کشف کنی خودش یه استعداد جداگانه‌س.

صداقت کلیدیست که از طریق آن می توانید بخشهای جداگانه ی خود را ببینید
البته چیزی کاملا نو خواهید دید...

من فروردینی هستم من یک فروردینی از دنیای جداگانه دنیایی که جز فروردینی کسی احساسش نمیکنه دنیای که شما در آن هستید ولی احساسش نمیکنید بله من فروردینیم کسی که هر زمان احتیاج داریش در کنارت احساسش میکنی کسی که میتونه مورد اعتمادت باشه کسی که اگه بره جای خالیش هیچ جوره پُر نمیشه
کسی که با بودن در کنارش احساس آرامش میکنی بله من (ما) فروردینی هستیم فروردینی که بعضیا در حقش بی انصافی کرده ولی بروی خودش نیاورده در صورتی که اگه بخواد حقشو میگیره فروردینی که فک میکنی همیشه خوشحال و خندانه ولی نمیدونی درونش چیه آره اینه فروردینی بودن سخته
سخته برا ما که تو دلمون پر حرف, غم و فریاد ولی نمیتونیم به زبون بیاریم چون ما رو با خنده دیدن اینمون سخته که کسی و نداریم بشنوه کسی هم که میشنوه یه فروردینی دیگه هستش نمیشه به اون بگی اونم مثل خود منه فروردینی دنبال یکی دیگس اینه فروردینی بودن سخته هر وقت دیدی تونستی درداتو تو خودت نگر داری و ولی لبات خندون باشه اون موقه هستش که می تونی در مورد فروردینی ها قضاوت کنی
به ما فروردینیا طبق گفته بعضی افراد هیچی نمیاد نه میتونیم
کسیو دوس داشته باشیم نه ابراز علاقه کنیم چون
به چهره مون این چیزا نمیاد
بله اینه فروردینی بودن و فروردینی دوست داشتن

بیژن جان سلام! ما اینجا حالمام خوب است. امیدوارم تو هم آنجا حالت خوب باشد. این نامه را من میگویم و جعفر خان کفاش براید مینویسد. بهش گفتم که این بیژن ما تا کلاس سوم بیشتر نرفته و نمیتواند تند تند بخواند،‌ آروم آروم بنویس که پسرم نامه را راحت بخواند و عقب نماند.



وقتی تو رفتی ما هم از آن خانه اسباب کشی کردیم. پدرت توی صفحه حوادت خوانده بود که بیشتر اتفاقا توی ١٠ کیلومتری خانه ما اتفاق میافته. ما هم ١٠ کیلومتر اینورتر اسباب کشی کردیم. اینجوری دیگر لازم نیست که پدرت هر روز بیخودی پول روزنامه بدهد. آدرس جدید هم نداریم. خواستی نامه بفرستی به همان آدرس قبلی بفرست. پدرت شماره پلاک خانه قبلی را آورده و اینجا نصب کرده که دوستان و فامیل اگه خواستن بیان اینجا به همون آدرس قبلی بیان.



آب و هوای اینجا خیلی خوب نیست. همین هفته پیش دو بار بارون اومد. اولیش ۴ روز طول کشید ،‌دومیش ٣ روز . ولی این هفته دومیش بیشتر از اولیش طول کشید



بیژن جان،‌آن کت شلوار نارنجیه که خواسته بودی را مجبور شدم جدا جدا برایت پست کنم. آن دکمه فلزی ها پاکت را سنگین میکرد. ولی نگران نباش دکمه ها را جدا کردم وجداگانه توی کارتن مقوایی برایت فرستادم.

پدرت هم که کارش را عوض کرده. میگه هر روز ٨٠٠ - ٩٠٠ نفر آدم زیر دستش هستن. از کارش راضیه الحمدالله. هر روز صبح میره سر کار تو بهشت زهرا،‌ چمنهای اونجا رو کوتاه میکنه و شب میاد خونه.



ببخشید معطل شدی. جعفر جان کفاش رفته بود دستشویی حالا برگشت.



دیروز خواهرت فاطی را بردم کلاس شنا. گفتن که فقط اجازه دارن مایو یه تیکه بپوشن. این دختره هم که فقط یه مایو بیشتر نداره،‌اون هم دوتیکه است. بهش گفتم ننه من که عقلم به جایی قد نمیده. خودت تصمیم بگیر که کدوم تیکه رو نپوشی.



اون یکی خواهرت هم امروز صبح فارغ شد. هنوز نمیدونم بچه اش دختره یا پسره . فهمیدم بهت خبر میدم که بدونی بالاخره به سلامتی عمو شدی یا دایی.



راستی داریوش آقا هم مرد! مرحوم پدرش وصیت کرده بود که بدنش را به آب دریا بندازن. داریوش آقا هم طفلکی وقتی داشت زیر دریا برای مرحوم پدرش قبرمیکند نفس کم آورد و مرد!‌شرمنده.



همین دیگه .. خبر جدیدی نیست.



قربانت .. مادرت.



راستی:‌ بیژن جان خواستم برات یه خرده پول پست کنم، ‌ولی وقتی یادم افتاد که دیگه خیلی دیر شده بود و این نامه را برایت پست کرده بودم ...